Mihrimah

2.4

İyi okumalar ❤️

"Deniz'e girmek istemediğinden emin misin sultanım."

"Ya hava çok güzel Buğra. Esen rüzgarın tatlı tatlı yüzüme çarpması daha keyifli."

"Haklısın sultanım." deyip dizimde uzanan sevdiğimin saçlarını okşamaya başladım.

"Biliyor musun sultanım hani bazen bana kalbim diyorsun ya. Tüm dünya bir araya gelse beni mutlu etmek için çabalasa yine de bu kadar mutlu olamam gibi geliyor."

"Kalbimsin en içimden hissediyorum ben bunu. İçimden geldiği her an söylüyorum ve sen mutlu oluyorsan daha da çok söylemeye özen gösteririm kalbim."

"Ama sen niye bu kadar mükemmelsin ki be sultanım."

"Çünkü senin yanındayım."

"Çünkü benim kalbimdesin."

"Manzara çok güzel, sen çok özelsin bugünü ölümsüzleştirmeyi ister misin?"

"İsterim tabi sultanım."

Mihrimah ayağı kalkıp aramızdaki taşa otururken bri yandan da telefonunu çıkarıp kamerayı açmıştı bile bir kaç kare çektiğimizde somurtmaya başlamıştı.

"Olmuyor Buğra ya manzara gözükmüyor ki."

"Haklısın sultanım ben ne yapmamız gerektiğini biliyorum." deyip ayağa kalktığımda köşede kumlarla oynayan tatlı bir kız çocuğunu gözüme kestirmiştim bile.

Yanına gidip rica ettiğimde kırmayıp fotoğrafımızı çekmişti ve ne yalan söyleyeyim fotoğrafımız gerçekten harika çıkmıştı.

Sultanımın yüzü ise kocaman gülümsüyordu. Ben onun bir gülüşüne neler yapmazdım ki..

Buğra ve Mihrimah ile çok tatlı bir bölüm olduğunu düşünüyorum.

Sizce kitabım kötü mü ya da eksiklikleri neler? Çünkü okunma yorum ve oy sayısı ciddi anlamda düşmüş vaziyette...