"ဟီးဟီး မေျပာပါဘူး ၊ ေျပာရင္အဆူခံရမွာေပါ့ဗ် ၊ ၿပီးရင္မာမီ့ကို
ဦးကခြ်န္တံုးလုပ္ဦးမယ္"

"လူႀကီးကိုဘာခြ်န္တံုးလဲ ၊ အေခါက္ခံရေတာ့မယ္ေနာ္ ၊ ဂိမ္းေတြ
ေဆာ့ေနတာမလား"

"အာ ဦးကလည္း ဟုတ္တယ္"

"ဒီေကာင္ေလးေတာ့ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဟုတ္လား ၊
ဆူးခက္နဲ႔တိုင္ကိုေျပာဦးမယ္"

"အာ ဦးကလည္း ကေလးကဒီလိုေလးနမ္းမယ္ေလ မတိုင္နဲ႔ေလ
ေနာ္ ေနာ္လို႔ ၊ မတိုင္နဲ႔ေနာ္ ၊ မာမီကဆူရင္ကေလးေတာင္ဆံပင္
ရွည္ခ်င္သြားတယ္"

"ေအး အဲ့စကားဟိုကၾကားရင္ေသဦးမယ္"

"အေဝးႀကီးကို ဘယ္ၾကားမွာလဲလို႔ ၊ မာမီကအခုေလာက္ဆိုဒယ္ဒီ
နဲ႔ဒိတ္ေနေလာက္ၿပီ"

"ေတာ္ေတာ္လည္းေျပာတတ္တယ္ ၊ ဒီပုလင္းကုန္မွအိမ္ျပန္ရမယ္
တဲ့ ၊ ဒီညကစၿပီးအိပ္ရင္ဖုန္းကိုကုိယ္ယူထားေတာ့မယ္ ၊ ညဘက္
ဂိမ္းမေဆာ့ရဘူး"

"ဦးကလည္း ကေလးကဂိမ္းမေဆာ့ရရင္မေနႏိုင္ဘူး ၊ မယူပါနဲ႔
ေပးပါေနာ္ ေနာ္"

"မရဘူး ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ေကာင္ေလးကိုအျပစ္ေပးမွရမယ္ ၊ ညဆို
ကုိယ္ကဖုန္းယူထားမယ္"

"သြားဟာ မေခၚေတာ့ဘူး ၊ ဦးကိုဒီေန႔ကစၿပီးစကားမေျပာေတာ့
ဘူး"

အေကာင္ပိစိလက္ကေလးပိုက္ကာဟိုဘက္လွည့္သြားသည္  ။  ဂိမ္းေဆာ့လို႔ေဆးရံုအထိေရာက္တာေတာင္မမွတ္ေသးဘဲစိတ္က
ဆိုးသြားေသးသည္  ။  ဒီတစ္ခါေတာ့ေစလိုရာအေကာင္ပိစိရဲ႕
အလိုကိုမလိုက္ႏိုင္ပါ  ။  က်န္းမာေရးကိုသာဦးစားေပးရမည္  ။

"ေဩာ္ ကေလး ခုဏကလင္းရတနာနဲ႔ေတြ႕လိုက္တယ္ ၊ သူက
ေျပာတယ္ ဖိတ္စာေပးထားတယ္တဲ့ အဲ့တာဘာဖိတ္စာလဲ"

အေကာင္ပိစိဒီဘက္ျပန္လွည့္လာၿပီးေစလိုရာေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကိုလက္ႏႈိက္ရွာသည္  ။  ဘယ္ဘက္မွာမေတြ႕ေတာ့ညာဘက္ကို
ႏႈိက္ရွာသည္  ။ 

"ပူတူး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"

ေစလိုရာရဲ႕ဖုန္းကိုေတြ႕မွလက္ျပန္ထုတ္လိုက္သည္  ။  ဖုန္းကို
Lockဖြင့္ၿပီးဘာေတြလုပ္လို႔လုပ္ေနမွန္းမသိ  ။ 

သခင့်​စေလိုရာWhere stories live. Discover now