İdol: taekook

14| Lütfen pratiğimize devam edelim.

"Jungkook, seni döveceğim, neredesin?

Jimin hyung çığlık atarcasına bana bağırdığında keyifle kıkırdayarak koltukta arkama yaslanmış ve yanıma gelip beni dövmeye çalışmasını beklemiştim. Tahmin ettiğim gibi saniyeler içinde yanıma geldiğinde gülerek ellerimi ona uzatmıştım. Ellerimi tutarak dizlerini uyluklarıma bastırarak üzerime çıkmış ve bir eliyle saçımı kavrayarak geriye doğru çekmeye başlamıştı.

"Aptal çocuk" demişti o da gülmesini engelleyemezken. "Bir daha kirli çamaşırlarını odamda bırakma. Ben senin kokuşmuş kıyafetlerini yatağımın üzerinden toplamak zorunda mıyım?"

"Evet zorundasın" demiş ve gülerek düşmek üzere olan hyungumun belinden tutmuştum. "Çünkü sen hyungsun, temizliği hyunglar yapar"

"Sus, daha fazla sinirlerimi bozma" diyerek saçlarımı bırakmış yanaklarımı sıkmaya başlamıştı.

"Düşeceksin şimdi"

Duyduğumuz sesle birlikte ikimiz de kapıya döndüğümüzde içeri gülerek giren Jin hyunga gülmüştüm.

"Çoktan düşmüş bana zaten, baksana kucağımdan inmiyor"

Seokjin hyung benimle birlikte gülerken Jimin hyung gözlerini devirmiş ve yanağıma biraz sertçe vurmuştu. Mızmızlanarak onu ittiğimde dizlerinin üzerine düşmüştü. Ona hiç bakmadan yanağımı ovuşturmuştum.

"Şımarma bak, beni seviyorsun diye sana hoşgörülü davranmam"

"Aman Tanrım, olamaz, lütfen beni affet Jungkook. Lütfen beni sevmeye devam et"

Ellerini birleştirip yüzünün hizasına kaldırmış ve yalvarırcasına sallamıştı. Gülerek saçlarını karıştırıp onu ittiğimde elimi itmiş ve ayağa kalkmıştı.

"Bu kadar yeter, şimdi gidip yatağımdaki kirlilerini alıyorsun ve-"

"Banane ya, Hoseok hyung benim odamda olduğu için ben de onun odasını kullandım. Onun suçu, o gidip kaldırsın" dediğimde benimle baş edemeyeceğini düşünmüş olmalı ki derin bir nefes vermiş ve oflayıp puflayarak odasına doğru gitmişti.

"Ne yaptın ettin yine istediğini yaptırdın. Aferin oğluma, benim izimden gelmeye devam et"

Jin hyung gülerek elindeki yastığı bana atarken konuştuğunda biraz da ona sataşmak için oturduğum yerden kalkmış ve kendimi üzerine bırakmıştım. Ama düşündüğümün aksine beni itmeyip kolunu etrafıma sarmış, oldukça rahat bir şekilde üzerinde yatmama izin vermişti. Açıkçası şaşırmıştım ama elbette sesimi çıkarmamıştım.

"Koca bebek" demişti gülerek popoma vururken. Huysuzlanarak kolunu cimciklediğimde kıkırdamış ve tekrar vurmuştu. "Kocaman oldun ama hala birazdan emziğim nerede diye ağlayacakmış gibisin"

"Dejavu oldum bak şimdi" demiş ve başımı daha rahat olan göğsüne yerleştirmiştim. "Ben altı yaşına kadar emzik emmişim. Annem bana hep böyle söylerdi. Kocaman adam oldun, hala emzik emiyorsun, arkadaşların sana gülecek, derdi"

"E yuh ama" demiş ve gülmüştü. "Haklıymış kadın"

Omuz silkerek sessiz kaldığımda bir elini saçlarıma götürmüş, yavaşça oynamaya başlamıştı. İtiraz etmeyerek oynamasına izin verdiğimde buna şaşırdığını biliyordum çünkü ben genelde buna izin vermezdim.

"Jungkook, neler oluyor?"

Kısa süren sessizliği nazik bir ses tonuyla bozduğunda ilk başta ne demek istediğini anlamamıştım. Sonradan anlasam da anlamamazlıktan gelmiştim.