NINE MONTHS

CHAPTER 14

            “It’s a boy.”  Ang sabi ng OB sa kanila habang tinitignan nila ang bata sa monitor ng Ultra sound.

            “Yan na po ba doc ang anak ko?” tanong ni Nathan nang Makita ang baby sa monitor, “Wow, kumikilos na siya.” Hinawakan ni Nathan ang tiyan ng asawa.

            Ngumiti si Emy nang Makita ang saya sa mukha ni Nathan dahil sa excitement sa kanilang baby.

            “Emy, doon lang ako sa pharmacy ha. Dito ka lang.” ang sabi ni Nathan sa kanya habang inaalalayan siya nito sa pag-upo sa lobby kasama ang iba pang pasyente.

            Pagkaupo ni Emy sa upuan sa lobby ay lumuhod si Nathan sa harapan niya at hinimas ang tiyan nito, “Angelo ko, bibili lang gamot ang daddy mo ha. Ikaw na muna ang bahala kay mommy, wag kang masyadong sisipa, nasasaktan ang mommy mo. I love you.” At hinalikan ni Nathan ang tiyan nito, “Diyan ka lang ha.”

            “Oo nga. Hindi ako aalis dito.” Sabi ni Emy sa kanya at hinalikan siya ng asawa sa kanyang noo at pisngi.

            “Nathan…” bumulong si Emy sa kanya, “PDA ka na naman.”

            Ngumiti si Nathan, “Natutuwa lang sa baby boy natin. Sige, diyan ka lang ha.”

            “Oo na ang kulit.”

            At lumayo na si Nathan sa kanilang mag-ina.

            “Asawa mo?” tanong sa kanya ng may edad na babaeng buntis na katabi niya.

            “Opo.”

            “Ganyan ding edad ako nag-asawa eh.”

            “Talaga po? Pang ilan niyo na po yan?”

            “Pangpito na. Alam mo, ganyan-ganyan din kami ng asawa ko nung una kaming nagsama, mga teenager nga naman, sweet-sweet, patweetums, Masaya pero ng nagkaanak na kami, walang araw yatang hindi kami nagmumurahan. Hmp sa umpisa lang pala Masaya yun. Tignan mo ako ngayon parang ang silbi ko na lang sa asawa ko ay bigyan siya ng anak, pero after kong manganak ayon, parang hindi ako nag-iexist sa mundo niya. Parang ngang napapansin niya lang kapag katabi niya na ako sa kama at pinagbibigyan siya sa mga hilig niya.”

            Hindi makapagsalita si Emy. Nakaramdam siya ng takot sa sinabi ng babaeng yun sa kanya. Paano kaya kami ni Nathan?

            “Sayang nga eh. Sana hindi na lang ako nagpabuntis sa Mokong na iyon eh di sana hindi sunod-sunod itong paghihirap ko sa panganganak, eh di sana ay nagfocus muna ako sa pagtratrabaho at umasenso na ang buhay ko ngayon. Ikaw? Nagsisi ka ba nag-asawa ka ng maaga?”

            “Ammm…”

            “Siguro hindi pa. Sweet pa kayong dalawa sa isa’t isa eh. Hay totoo nga ang sabi nila habang tumatagal ang mag-asawa hindi na asawa ang tingin nila sa isa’t isa kundi companionship na lang maslalo na sa gabi.”

            Napahawak si Emy sa tiyan niya. Angelo, magkaganon din kaya kami ng daddy mo? Wag naman sana…

 

            “Inang…” ang sabi ni Emy sa kanyang ina habang naghahanda ito ng hapunan nila sa kusina. “Ganito po ba talaga kapag buntis? Masyadong madaming iniisip, madaming inaalala…”