-2-

2.4K 151 26
                                    

Sabah güneş ışıklarının yüzüme vurmasıyla gözlerimi araladım ve etrafı süzdüm. Yataktan kalkıp mutfağa ilerledim. Artık okul bitmişti ve benim bir iş bulmam lazımdı.

Mutfağa gidip kahvaltı hazırlamıştım. Jk'ta gelmişti.

Jk: oh mis gibi kokuyor. Yine döktürmüşsün yemekleri yuna.

Yuna: sağol. Herneyse ben bugün dışarı çıkacağım haberin olsun.

Dedim yemeğimi yerken. Oda masaya oturup bana sorarcasına baktı.

Jk: nereye?

Yuna: Şey hani okullar bitti. Benimde bir iş bulmam lazım artık.

Jk: senin çalışmana gerek yok. Ben varım ya.

Yuna: hayır gerek var Jk. Artık büyüdüm ben çalışmam lazım.

Jk: o zaman bizim şirkette çalış.

Yuna: bilmem olurmu ki?

Jk: neden olmasın ki?

Yuna: peki.

Jk: ama yuna bizim şirkette sevgili olduğumuzu kimse bilmeyecek.

Yuna: neden?

Jk: çünkü biliyorsun ben büyük bir şirketin sahibiyim. Seni rahat bırakmazlar. Sonra yalan haberler çıkarırlar.

Yuna: ah peki anladım.

Okulda olduğu gibi yine şirkette de kimse bilmeyecekti... bundan hernekadar istemesemde belli etmeyecektim.

Yuna: o zaman ne zaman işe başlayacağım ve ne olarak çalışacağım?

Jk: hm bugün başla. Ve seni aslında asistanım yapardım ama asistanım var zaten. Hm seni tae'nin asistanı yapalım mı? O da bizim şirkette çalışıyor.

Yuna: olur.

Jk: o zaman şirkete gittiğinde tae'ye bul ben onu arar söylerim.

Yemekleri bitirdikten sonra şirkete gitmiştik. Aslında ben taksi ile gitmiştim çünkü beyefendinin yanında beni görürseler dedikodu çıkarırlarmış. Şirkete geldiğimde birisine tae'nin odasını sordum.

Yuna: Şey tae'nin odası nerede?

X: siz kimsiniz ve neden soruyorsunuz?

Yuna: Şey ben asistan...

Sözümü bitirmeden konuşmuştu.

X: 17.ci kata çık. Oradakilere sor sana gösterirler.

Yuna: peki.

Asansöre ilerledim. Kapı açıldığında tam girecektim ki benden önce bir sürü kişi binmişti. Oflayarak birdahaki asansörü bekledim ama yine tam inecegimde birisi biniyordu. Sinirle merdivene ilerledim. 17 kat yürümek.

Yuna: canım çıkmazsa iyi. 17.ci katta nedir yha!

Sinirle merdivenleri çıkıyordum.

Yuna: ah daha 3 kat çıkmak nedir ya hızlanmalıyım yoksa akşama anca varıcagım.

Koşmaya başladım. 16.cı kattaydım. Son merdivenide çıkacağım sırada bacağım kaymıştı. Yere düşmeyi beklerken birisinin kollarının arasında idim. Bu kişi taehyung idi.

Taehyung: ah desene iş hayatımı sakar bir asistans geçireceğim.

Dedi gülerek. Ben güldüm. Cidden tam son katta olacak şeymiydi...

Yuna: sağol.

Dedim ve biraz uzaklaştım ondan.

Yuna: Şey ben sizin asis...

Psikopat jeon jungkook{2}Where stories live. Discover now