I'll Never Stop Falling For You

- Chapter 23

AYAN. Update din. Konting tiis pa po mga peeps. Tatapusin ko na 'to. Konting suporta naman po siguro dyan oh. Salamat.

Fionna's POV

We're over. We actually are. I can't believe na yun ang nasabi ko that day. Gusto kong bawiin pero naisip kong mabuti na din muna 'to siguro para sa ngayon. Pero... Still, nasasaktan ako. Bakit kasi nasabi ko pa yun?! Bakit ko kasi sinabi na mag-break na kami?! Nakakainis. Ngayon, pinagsisisihan ko ang desisyon ko. But at the same time... No. This must be the best decision I can make for awhile. Too much problems popped out ever since that Allison came to our school. She pisses me off really bad.

1 week na simula ng maghiwalay kami. Simula no'n, hindi na kami naguusap. Nagiiwasan na kaming dalawa, actually.... Or ako lang yata. Haaaay... May mga pagkakataon nga na pag nakikita ko siya, gustong tumakbo ng mga paa ko at yakapin siya. Pero wala na 'kong karapatan na gawin 'yon. Pwede ko nalang siyang tingnan mula sa malayo. Haaaay... Pasimpleng mga pagtingin, okay na 'ko doon. Kahit na... Nahihirapan ako... Nasasaktan ako. </3

Kasama ko ngayon si Bes. Tagal na naming hindi nagkasama eh. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya makapaniwalang wala na kami ni Alex. Nahati ang tropa namin dahil sa 'min ni Xander.... Este Alex. Hindi ko nalang muna siya tatawaging Xander.

"Bes... Sa tingin mo ba, tama ang desisyon mo?" -- Kryzel

"Ewan ko, bes. Siguro. Sobra sobra na kasi ang mga problema. Kaya... It's best na maghiwalay nalang muna kami. "

"MUNA? You mean... May chansa pang makipagbalikan ka sa kaniya?!", gulat niyang tanong. Oo nga noh. Meron pa nga ba?

"Ewan bes. Bahala na."

"Haynako, bes. In denial ang peg mo? Alam ko namang gusto mong makipagbalikan. Pero... Sige bes. Take your time. Give some space nalang muna. Kaya mo yan. Nandito din naman ako para sayo."

"Awww. Thanks bes. The best ka talaga!", tapos niyakap ko siya.

"Ayiiee! Kilig. Hahaha!", tapos nagtawanan nalang kami. Pag kasama ko talaga 'tong si Bes, napapasaya nya ako kahit down na down ako. I'm so lucky to have a best friend like her.

.

.

.

.

.

Lunch break na namin. At... I don't know if paano ang magiging sitwasyon namin. Humiwalay nalang kaya muna ako? Sila sila nalang magsama. Nakarating na kami ni Kryzel sa canteen at... Tama. Nandoon nga siya kasama ang tropa namin. Napansin kong napatingin siya sa may lugar ko. Napaiwas ako ng tingin. Stupid mo, Fionna! Bakit ka umiwas ng tingin?! Haynako!

"U-uhm... Bes? Sa iba nalang ako kakaen. I'll be fine.", tapos ngumiti ako.

"You sure? Haaaay... Sige na nga. Text me if ever na may mangyari. Okay?", tapos nagbeso beso kami at tumakbo na 'ko papalayo. Hindi ko na kaya. Naiiyak na talaga ako. Dere-deretso ako sa banyo at saka ko inilabas lahat ng nasa loob ko. Sakit lang... </3

Xander's POV

Wow. Just wow. Tumingin ako sa kaniya tapos umiwas siya ng tingin. At hindi pa siya dito kumaen kasama namin. Well... Expected. It's always like this. Although, nung nakaraan, nahati ang barkada dahil hindi alam kung kanino sasama. Haaaay...

Tumakbo si Fionna. Pero napansin kong hinawakan nya ang muka niya. Was she crying? If so... Why? Kath... I'll get you back, no matter what. Hinding hindi ko hahayaan na mapunta sa wala ang ipinangako ko sa mommy mo at kay kuya Alex. Lalo na't saksi ang kalangitan sa ipinangako ko. Kung sundan ko kaya siya ngayon? Naaah... For sure, tatakbuhan niya lang ako.

"Haaaay..."

"Oh Alex. Ba't ka naman nabuntong hininga?" -- Bryan

"Uhhh... Wala pre.", tapos fake smile. Haaay...

"Si Fionna ba?" -- Annabelle. Wala akong nasabi. Kasi... Siya naman talaga eh. Gusto ko siyang makausap, makasama, mahawakan, mayakap... Lahat na! Pero imposible na ang mga gusto kong mangyari. Pero... Magiging posible ulit yan. Tiwala lang.

"Alex... Bigyan mo nalang muna siya ng space ha. Magkakabalikan din kayo ni Bes. We all know how much you love her... And I know how much she loves you. Trust me, she just needs space." -- Kryzel. I nodded... Showing that i'm trying to stay positive.

.

.

.

.

.

Uwian na kami. Friday na actually. Bilis ba? Ganon talaga. Wala naman kasing nangyari these past few days. Wala naman kasing mangyayari. Haaaaay... Lagi nga 'kong tinatanong ni ate kung bakit hindi ko na nakakasama si Fionna. Alam ng mga magulang ko na wala na kami ni Fionna. Pero si ate... Hindi ko masabi.

*vrr vrr vrr vrr*

From: Ate Lianne

'Alex. Magkita tayo sa starbucks. Magusap tayo."

Hindi na 'ko nagreply. Basta nalang akong umalis. Pero... Bago ako makaalis, hinarang ni Allison ang kotse ko. -____-

"Hi babe...", akmang hahalikan nya 'ko nang sampalin ko siya na siyang ikinagulat ni Allison.

"Wag mo 'kong tawaging babe o kahit ano. Sinira mo ang relasyon namin ng babaeng mahal ko. Niloloko mo si Allen, sinira mo din ang friendship namin ni Allen. T*ngn* Allison. GROW UP!", with that I left. Nanggigigil talaga ako. Gusto ko siyang sabunutan at bugbugin. -___- Wala akong pake kahit babae pa sya.

Hindi nagtagal, nakarating na 'ko sa starbucks. Nakita ko si ate na umiinom ng kape habang nakatingin sa phone. Siguro... Tinitingnan niya ang photo nila ni kuya Alex. I tapped her shoulder, she immediately turned off her phone.

"Oh... Alex, maupo ka." And so i did. "Sooo... Anong nangyayari? I've been hearing lots of rumors. What's up?", lakas talaga ng radar ng tenga nito. -____-

"Ate... Wala na kami....", silence ruled between us. Nanatili siyang gulat at tahimik. Hindi niya siguro ineexpect. Haaaay... (_ _)'

"Kelan pa 'to?"

"1 week na ate."

"Bakit di mo agad sinabi sa 'kin?! Grabe.. Alex, why hurt her?! Anong nangyari?!?", saka ko kinuwento sa kaniya. And now?

"I just wanna kill Allison. Talaga bang wala siyang hiya? Nakakainis! -____- Noon pa man, naghahabol siya sa 'yo. Grabe ha.", yes. Ate knows Allison. Ate never accepted Allison kaya madalas kaming magaway ni ate noon since lagi kong ipinagtatanggol si Allison.

"Anyways... Alex, everything is going to be okay. Magkakabalikan din kayo. Space. You both need space, kaya let it be for awhile."

Uminom nalang ako ng Double Chocolaty Chip. Favorite ko 'to dito sa Starbucks. Hehehe. Masarap eh. Lagi kong inoorder 'to. Later on, nagdecide na kaming umuwe ni ate. Wala ng hyper. Hindi ko pa din kasi maiwasang hindi isipin na wala na kami. Haaaay...

.

.

.

.

.

"Sige ate. Punta na 'ko sa kwarto ko."

"Oh sige. Magpahinga ka na. Okay? Don't stress yourself too much. I know na hindi din ginusto ni Fionna ang magkahiwalay kayo. Trust me.", i smiled and then I went straight up to my bed.

Pagkabihis ko, agad akong humiga at nagkalikot sa cellphone ko. Ang dami naming memories ni Fionna. Simula nang magkakilala kami tapos hanggang sa naging kami. Namimiss ko siya. Hinding hindi ako susuko. Alam ko, may pagasa pa 'ko. Hintayin mo lang Fionna. Promise, i'll get you back... And never let you go again.

----------

AYAN. Updated na. Weee. Salamat sa magbabasa ng story na 'to kahit hindi kagandahan. Anyways... Toodles! Til next chappy!