Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kulaklarına dolan sesle hızla gözlerini kapıya çevirirken karşısında gördüğü celladıyla derin nefes aldı. sanki bu nefes ona lazım olacakmış gibi. Yerinden hızla kalkarken Beran iki saniyede karısının dibinde bitmişti. Tehlikeli göz bebekleri kabaca genç kadının üzerinde gezindi.
"Kim sana buraya gir dedi lan kimden izin Aldında girdin? "
Hırlayan genç adamın sert sesi kadını mıh gibi çakmıştı yerine neden böyle davranıyordu ki?
Yutkundu Zarin. "Be..ben sa..sadece." kekelemesi konuşma yetkisini kaybettirmişti buraya girerek hata yapmıştı zaten ne diye girmişti ki aptal Zarin diye geçirdi içinden.
Genç adam homurdanarak Nefesini burnundan verdi sert çehresini bir an olsun almadı karısının yüzünden.
"Bir daha buraya girersen seni yakarım lan anladın mı!" karısının kolundan tuttuğu gibi dışarı çıkarmış kapıyı kaparak karısını alıp odasına geçmişti. Kolunu bıraktığı kadın adım adım gerilerken Beran umursamadan üzerine yürüyordu gözleri öfkeye bürünmüştü yine.
"Ben sadece-"
"Sen sadece ne? Ulan sen olmasaydın şimdi abim yaşayacaktı bende sevdiğimle evlenecektim! Hangi yüzle girdin o odaya?" Diyen adamla genç kadın belli belirsiz güldü bu adam daha hangi yüzle sevgiden bahsediyordu?
"Sevdiğin mi? Sen sevseydin herkesi karşısına alır sevdiğin kadının elinden tutardın sadece sen mi sevdin senin sevdiğim dediğin kadın yaşıyor ama benim sevdiğim adam gözlerimin önünde öldü ben ona hiç bir zaman kavuşamayacağım! Ben seninle çok mu evlenmek istedim karşı çıktım denedim babamın ayaklarına kapandım ama dinlemedi beni hepiniz el birliğiyle hayatımı kararttınız sen-" dedi parmağını kocasının sert kalıplı göğsüne vurup göz yaşlarını içinde devam etti.
"Sen benim acı çektiğimi görmedin varsa yoksa kendi acın kendi sevgin peki benim benim sevgim ya abinin bana olan sevdası? Sen seviyorum diyerek sahip çıkmamış bi adamsın sadece ezberlemişsin seviyorum diye seven adam ölümü göze alır abin sevdası için öldü! Ama seninki sevgi değil aşk değil kendini kandırma Beran ağa şimdi düşün bakalım kim daha çok sevmiş?" Diye acıyla haykırdı adamın yüzüne.
Beran bir kaç dakika tepkisizce kalırken dişlerini bir birine çakmış öfkeyle solmuştu.
"Bir daha o odaya girersen seni oraya kapatır bu konakla beraber ateşe veririm duydun mu beni? "
"Yakmazsan adam değilsin! Söylediklerim ağrına mı gitti koparmadın mı ondan bana kalan Kolyeyi acımasız değilmisin Zalim değilmisin niye inkar ediyorsun." diyerek Aralarında kalan mesafeyi yok edip kocasının yüzüne baktı Beran kendini geri çekmek istemiş lakin Zarin bilerek yüzünü kocasının yüzüne yaklaştırmıştı.
"Beni hesaba katmadın değil mi dilsiz her dediğine boyun eğen sus pus olan ne derse tamam diyen bi kadın bekliyordun değil mi? Hani dik duran Kadınlar vardır ya bide sessizce bir erkeğin her şeyine evet diyen Kadınlar işte ben o dik durmayı başarabilen kadınlardanım omzumdan koca hüznün büyüttüğü acılara rağmen dik duruyorum yaşadıklarım her ne kadar beni yıpratsada ilk sendelendiğim anda yere düşeceğimi hissettiğim de bile adımlarımı daha sağlam atarım olurda bir gün beni iki çift güzel lafınla kandırmaya çalışırsan İmkansız olduğunu bil! Ben Zarinim! Bunu unutma." Sözlerini bitiren kadın kocasından uzaklaşırken bu sefer Beran karısının kolundan tuttuğu gibi kendine yaslamış aralarında milim mesafe kalmıştı sanki az önce ki mesafede rahatsız olan kendisi değilmiş gibi.
