"ဗ်ာ..?..."
ထူးထူး အလြန္အမင္း အံ့ၾသသြားရသည္။
ဦးသန္႕ဇင္က သက္ျပင္းေနာက္တစ္ႀကိမ္
ထပ္မံခ်လုိက္ကာ....
"သူက အန္ကယ္လက္ထပ္ခဲ့ဖူးတဲ့
အမ်ိဳးသမီးက တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႕
ရခဲ့တဲ့ သားပါ.. ၊ အန္ကယ့္သား မဟုတ္ဘူး..."
ဦးသန္႕ဇင္ ထူးထူးကုိ ၾကည့္လာတဲ့ အၾကည့္ေတြက
အဓိပၸာယ္မ်ားစြာ သက္ေရာက္ေနသည္။
ဒီကိစၥေတြကုိ ကုိခြန္းေသာ္ မသိေသးတာ
ေသခ်ာသည္။ ရင္ထဲမွာ ေလးပင္သြားရသည္။
"အိနဲ႕ အန္ကယ္နဲ႕ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ သား..."
ဦးသန္႕ဇင္ ဆက္လုိက္ေသာ စကားက
လြမး္လြမ္း ေဆြးေဆြးေလး ထြက္လာသည္။
အေ၀းတစ္ေနရာကုိ ေငးၾကည့္ေနကာ
အတိတ္ေတြကုိ ပံုေဖာ္ေနသေယာင္...
ဦးသန္႕ဇင္ကုိၾကည့္ရင္းႏွင့္....၊
တစ္ခ်ိန္က ေမေမ့နဲ႕ အနီးဆံုး ရွိေနပါလွ်က္နဲ႕
အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနသလုိ
ေမေမ့အေၾကာင္းကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတျပီး
ေျပာတတ္တဲ့ ေဖ့ေဖ့ကုိ သတိရသြားေစသည္။
ေဖေဖခံစားခဲ့ရတာေတြကို ထူးထူး
အခုမွ နားလည္သိရွိလာရတာ၊
ရင္ထဲမွာ စူးခနဲ.. ဘာေတြကမ်ား
လဲြမွားေနခဲ့တာလဲ...။
"အန္ကယ့္ အမွားေတြ မျပတ္သားမႈေတြ
သတိၲ နည္းမႈေတြေျကာင့္ အိ ကုိ ပစ္ထားခဲ့ျပီး...
တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္နဲ႕ လက္ထပ္ခဲ့မိတယ္..."
စကားစကို ခဏရပ္ၿပီး ျပန္လည္ဆက္ကာ...
"အန္ကယ့္ကုိ သိပ္မုန္းသြားမယ္ ထင္ခဲ့တာ...၊
လက္ထပ္ပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ အန္ကယ္တုိ႕
ျပန္ေတြ႕ခဲ့ၾကတုန္းက သူ အန္ကယ့္အေပၚ
မမုန္းနုိင္ခဲ့ပဲ ျပန္လက္ခံခဲ့တယ္... ၊
အဲ့တုန္းက အန္ကယ္တုိ႕ ....."
ဦးသန္႔ဇင္ ဆက္ေျပာမယ့္ စကားေတြကို
ရပ္တန္႔လိုက္ခ်ိန္...
ရင္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲ...
သူ ဆက္ေျပာမယ့္စကားေတြကုိ ၾကားရမွာ
ေၾကာက္လာမိသည္။
"ဒါေပမယ့္ အန္ကယ္၊
သူ႕အေပၚ ထပ္ရက္စက္ခဲ့ျပီး လက္ရွိ ခြန္းေသာ္ရဲ႕
အေမနဲ႔ပဲ ဆက္လက္တဲြခဲ့တယ္....
အန္ကယ္ မသိခဲ့တာက..
သူ႕မွာအန္ကယ္နဲ႕ ရတဲ့ ကုိယ္..."
YOU ARE READING
ဒဏ္ရာ
Romanceဒဏ္ရာေတြေပးလည္း ေပးသူ အျပစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္သလို ေက်နပ္စြာ ခံယူသူရဲ႕ အျပစ္ဟုသာ ကြ်န္ေတာ္ယူဆသည္ ဒဏ်ရာတွေပေးလည်း ပေးသူ အပြစ်လို့ ကျွန်တော် မမြင်သလို ကျေနပ်စွာ ခံယူသူရဲ့ အပြစ်ဟုသာ ကျွန်တော်ယူဆသည်
