"ထူးထူးေရ...ငါ့အက်ႌေတြ ေပကုန္ၿပီ....."
ဟူ၍ ရံႈ႕မဲ့မဲ့ႏွင့္ ေျပာေနေသာ အသူရာေၾကာင့္
အသိျပန္ဝင္လာၿပီး...
သူအက်ႌကို ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့...
"အနက္ေရာင္ဆိုေတာ့ မသိသာပါဘူး..."
"မသိသာေပမယ့္ အနံ႕က ရေနမွာဟ....၊
စိတ္ညစ္ပါတယ္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့
ပဲြထဲ ျပန္မ၀င္ခ်င္ေသးဘူးဟာ...."
"ေအးပါ ေျခာက္မွ ၀င္မယ္ေလ...."
ထူးထူးနဲ႕ အသူရာတို႔ ႏွစ္ေယာက္
toilet ထဲမွ ထြက္လာခဲ့ၿပီး
ထို toilet နားမွာပဲ ရပ္ေနမိၾကသည္။
"ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္....?"
ဟူ၍ အသူရာက ထေျပာလိုက္တာေၾကာင့္...
"ဘာကိုလဲ....?"
"ငါ မူးေအာင္ မေသာက္လုိက္သင့္ဘူး...."
ဟူ၍ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေျပာေတာ့
ထူးထူး ေခါင္းကို ခါလိုက္ ကာ...
"အသူရာ ရယ္ ခုလဲ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ
ဘာမွ မျဖစ္တဲ့ ဟာကို...
နင္က ဘာေတြ ေတာင္းပန္ေနတာလဲ....?"
"အင္းပါ.... "
"ဟာ.. အေမွာင္ထဲမွာ
ဘာရပ္လုပ္ေနၾကတာလဲ...?"
အာဏာမင္းဆက္က ဘယ္က ဘယ္လုိ
ေရာက္လာတယ္ မသိ။ လက္ထဲတြင္
ညွပ္ထားေသာ ေဆးလိပ္ကုိ မီးညွိမလို႔
လုပ္ၿပီးမွ မညႇိေတာ့ပဲ ျပန္လည္
သိမ္းဆည္းလိုက္ေလသည္။
အသူရာက ....
"အသူရာ မူးၿပီး အန္လို႔ေလ၊
အဲ့တာ ေရေတြစိုသြားလို႔၊ "
ဟူ၍ ငိုမဲ့မဲ့ေျပာေတာ့
အာဏာမင္းဆက္က ရယ္ကာ ..
"ဟဟ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ေသာက္လိုက္လဲ အသူရာ.."
ထိုစဥ္ ပဲြထဲမွ ဦးသန္႔ဇင္ဆိုေနေသာ
သီခ်င္းသံေလးရပ္တန္႔သြားသည္ကို
သတိထားမိလိုက္သည္။
"အာဏာ... ? ကုိစုိင္းမင္းခြန္းေသာ္က
ထူးထူးကုိ မုန္းေနတာလားဟင္....?"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခင္သည္ဆိုေတာ့
ထူးထူးအေပၚ ကိုစိုင္းမင္းခြန္းေသာ္ ထားသည့္
သေဘာထားကို ေသခ်ာေပါက္ သိေပလိမ့္မည္။
YOU ARE READING
ဒဏ္ရာ
Romanceဒဏ္ရာေတြေပးလည္း ေပးသူ အျပစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္သလို ေက်နပ္စြာ ခံယူသူရဲ႕ အျပစ္ဟုသာ ကြ်န္ေတာ္ယူဆသည္ ဒဏ်ရာတွေပေးလည်း ပေးသူ အပြစ်လို့ ကျွန်တော် မမြင်သလို ကျေနပ်စွာ ခံယူသူရဲ့ အပြစ်ဟုသာ ကျွန်တော်ယူဆသည်
