UK~ 5

69 12 43
                                    

29.07.2019 Yazmaya başladık.

06.08.2019 Bitti ve paylaşıldı.

| Uçurumdaki Kelebek| Bölüm 5.

Keyifli okumalar.

"Ben de bunu anlamıyorum Başak. Neden? Neden Kelebek o arabaya Arda ile bindiği zaman tepkisiz kaldı. Neden tam kötüleşince Arda olduğu için tekrar bilinçlendi? Anlamadığım bir sürü nokta var." Mehmet amca başını ellerinin arasına aldı.

Başak abla düşünceli bir halde benim Mehmet amcaya seans sırasında söylediklerimin yazılı olduğu dosyayı eline alıp, sabahtan bu yana bin beş yüzüncü kez inceledi. Karşılarında oturmuş kuzu ben Ardaya döndüm. Arda umursamaz hâlde onlara bakıyordu. Aklının orda olmadığına yemin ede bilirdim.

"Bence bu seansı tekar etmeliyiz. Ama bu sefer Arda olmamalı." Başak abla dosyayı Mehmet amcanın masasına bıraktı.

"Anlamadım, sen zaten defalarca denemişsin. Tekrar deneyerek vakit kaybedemeyiz." Mehmet amca ayağa kalkarak masasına yaslandı.

"Evet, ben denedim. Ama ben arabaya Adsızı hep yalnız bindirdim. Birisi olmadı yanında. Ama madem yanında biri olunca buna karşı gele biliyor, o zaman Ardayı değilde, bir başkasını da deneyelim. Sadece Ardaya özel bir durum mu anlarız." Bu Ardaya özel bir durum mu Kelebek?

"Aslında mantıklı. O zaman şöyle yapalım. İlk deneme Ardayla oldu. Bunu seans 1 kabul edelim. İkinci deneme Tamer olsun. Ya da kızlardan biri. Diğer seansı tanımadığı birisiyle yapalım. " Mehmet amca ellerini bir birine çırpıp bana baktı.

"Dışarıdan kolay bir fobi vakası gibi gözüküyorsun ama hiç kolay bir vaka değilsin Kelebek. O bilinç altında ne yatıyorsa, ona ben bile ulaşamıyorum. Ben bile." Gülümseyerek ona baktım.

O bilinç altını ben koruyorum da ondan.

Sen sus iç ses! Allah aşkına bir sus!

*****

"Kapı!" Ardanın sesini duyunca kucağımdaki yastığı koltuğa fırlatarak ayağa kalktım. 

"Kendin bakama zaten, kucağında bebek var sanki." duyacağı şekilde bağırıp kapıya doğru gittim. Mehmet amca ve Başak abla beraber çıkmışlardı. Ev çalışanları bir aylık izinde olduğu için Ardayla mecburan aynı evde yalnız kalmıştık.

"Hoşgeldik!" Tamer üzerime çullanarak sıkıca sarıldı. Derin ve Gonca ona gülerek kapıyı kapatıp içeri  geçmişlerdi.

"Bizde mi içeri geçsek Tamer?" sıkıca sardığı için sesim boğuk çıkmıştı.

"Tamam tamam hadi geçelim." Tamer kolunu boynuma atarak beni çekip salona geitrdi. Kızlar çoktan kendilerine bir yer bulup oturmuşlardı. Kibrit gidip  Derinin yanına oturdu ve elini omzuna attı.

"Ee, ne mi içeriz?" Tamerin souruna gülerek karşılık verdim. 

"Tamam, ne içersiniz?" elimle hayai not defteri ve kalem tuttum. Derin "Ben buz gibi kola varsa alırım" 

Gonca "Ardanı redbullardan zahmet olmazsa." tekrar telefona gömülmüştü.

Tamer " Ben İce tea alırım." başımı salladım. Tam mutfağa geçmek için salondan çıkacakken Ardanın sesiyle geri dönmek zorunda kalmıştım. 

"Bana sormuyor musunuz Kelebek hanım?" gülümseyerek ona baktım.

"İstersen mutfak ileride canım kendin gelip alırsın. Ha, ille de sana yardım edeceğim diyorsan seve seve." ona yaklaşarak kolundan tutup çekmeye başladım. Çocuklara dönerek "Biz siparişleri aldık hemen geliyoruz." dedim ve salondan çıkarak mutfağa doğru çekiştirmeye başladım. 

Uçurumdaki KelebekWhere stories live. Discover now