Daar sta ik dan, "weer ga ik naar de lounge zeg ik zacht tegen mezelf". Iets wat ik eigenlijk niet meer wil doen. Maar toch ga ik, om even afleiding te zoeken door al de situaties thuis. Ik neem een stap naar binnen en meteen voel ik me thuis, ik voel me ergens thuis waar ik niet eens hoor te zijn. Besef dan ff hoe erg mijn situatie wel niet is. Ik voel meteen al de fuckboys hun ogen om me gericht, "ugh daar gaan we weer" ik loop naar een iets rustigere plek om ff tot mezelf te komen en bestel wat te drinken en sisha. Na een half uur besluit ik even om naar de wc te gaan, eenmaal aangekomen was ik even mijn gezicht en kijk mezelf in de spiegel aan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Dit is btw Layla jullie kunnen haar nog altijd anders voorstellen in jullie hoofd'(;
"Ik ben hier omdat ik mezelf thuis wil laten horen, ik dwing mezelf om hier heen te komen aangezien dit de enige "veilige" plek is waar ik een dak boven me hoofd heb" ik laat een traantje achter maar veeg het snel weg. " kom op Layla je kan dit doe dit voor je familie" na die woorden wat ik zei begon ik weer te huilen. "Ik ben gwn een slet alleen om geld te kunnen verdienen voor me familie". Het erge is ook dat niemand van dit weet. Ze denken dat ik ergens in een andere stad 24/7 aan het werken ben. Ik voel meteen me hart heel hard bonken. Alsof me hart zegt om te vuchten verweg van hier verweg van al deze ellende, maar ik kan me ouders hier toch niet alleen laten. Na dat ik terug ben van de wc hoor ik me naam keihard roepen "Layla!" "Shit here we go" zeg ik tegen mezelf. Na dat die pedo me naam heeft geroepen ga ik in een kamertje waar een man van rond de 40 op mij aan het wachten is "daar ben je dan" grijnsd hij. Ik durf hem niet aan te kijken en hij begint al, hij begint ergens mee waar ik elke avond om huil. Na een uur ga ik de kamer uit, ik ren snel naar de wc om te kotsen. Wat haat ik dit gevoel. Wat haat ik deze mensen om me heen. Ik kijk snel naar de klok en zie dat het al 12 uur is. Ik ren naar de bushalte om me laatste bus te pakken naar huis, als ik deze bus niet haal dan komt er geen andere bus meer denk ik bij mezelf. " gelukkig heb het gehaald" zeg ik tegen mezelf.
ik ben aangekomen en pak me sleutel alvast uit mijn tas, ik doe langzaam de deur open en hoor meteen al mijn ouders ruzie maken. Ik hoor van alles en nog wat en hoor zelfs iets breken. Ze hoorde de deur blijkbaar en me moeder komt naar me toe. "Hayati hoe was werk" zegt me moeder bang hopend dat ik niks heb gehoord. "Goed" zeg ik kort en ren gelijk naar me kamer. Ik hoop zo erg dat me broertje en zusje deze ruzie niet hebben gehoord, ze zijn nog zo klein. Ik neem meteen een douche en trek me pyjama aan en plof meteen me bed in waardoor ik binnen notime in slaap val.
