My Husband is a Stranger Book 2

Chapter 5 - She is back

Ilang araw ang lumipas simu nung nangyari kay kell and yes bumalik ung babae sa kanya. Masaya na ulit sila. Pumunta ako ng cafeteria para bumili ng drinks.

Pagtapos kong makabili may natamaan ako na babae sa harap ko. "Miss sorry" hindi ko pa nakikita mukha niya kasi naman nabitawan ko ung iniinom ko. " okay lang yun nathan" i was shock kasi paano niya alam ang name ko? Nang tumingin ako sa harapan ko at tiningnan ko ang mukha di ko naman kilala.

"You know me?" Cold kong sabi sa kanya "yes your a tourism student here right?" "oo what i mean paano?" Nacurious ako bigla kasi naman malay ko sinong babae to. "I like you 5years na yet di mo yun napapansin kasi nga di ko naman pinapakita" okay? Nagconfess si ate girl "Ow I see. I'm sorry but I have my fiance. But thank you if you admire me." Oo deretsahan na para wala ng issue "Really!!! May fiance kana sad naman yan di na kita magiging boyfriend. Bago ko pa makalimutan Cassandra name ko. Ngayon kilala mo na ako sana pagnagtagpi ulit landas natin maalala mo ako" weird girl. Stalker ko siguro un jusko.

Agad naman akong umalis palayo jusko! Mga babae ngayon sobrang vocal sa nararamdaman nila. Pero wait familiar pala ung babaeng un di ko alam saan ko nakita. Pero hayaan na nga.

Paakyat ako ng rooftop. Wala lang parang ang ganda lang tumambay dito sariwa ang hangin. Nang paupo na ako sa may gilid bigla ako nagulat muntik ako tumalon kasi may babaeng natutulog nakatakip ng panyo ang mukha niya. Kaya naman tumabi nlng ako para umidlip din. Ng papikit na ang mata ko bigla naman nasandal ang ulo niya sa balikat ko. Kaya naman tinignan ko kaagad.

Mas ikinagulat ko kung sino ung babae. Siya! Siya! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng di ko alam kung bakit. Napakaganda ng kanyang mga mata. Mukha syang anghel pagnatutulog hindi ko alam pero tinititigan ko ung labi niya na sobrang pula sarap--- aggrrr ano ba to jusko. Dahan dahan kong inalis ung ulo niya sa balikat ko kasi naman gusto ko ng umalis kasi sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Ng matanggal na ang ulo niya. Dahan dahan akong tumayo. Pero bigla niyang hinawakan ung kamay ko kaya nagulat ako. "Pwde mo ba akong samahan?" Hindi parin ako lumilingon "why? I do not know you and youre asking me na samahan ka?" Cold kong sabi sa kanya. "Oo nga pala di kita kilala di moko kilala. So magpapakilala ako Isabela nga pala kung ayaw kong magpakita ng mukha lagay mo tong panyo mo sa may ilong and bibig mo" agad ko namang nilagay hahaha marupok ba? Gusto ko din siya makausap.

"Oh ayan bagay mo mata mo lang makikita hehehe! So okay lang samahan moko? Kasi nilagay mo na yang panyo eh" yung ngiti niya ang ganda niya "okay I have a choice paba? Then bakit gusto mo magpasama"

"Ahmm pwde ba kitang sabihan ng problema?" Ginawa pa akong imaginary friend "Ahmm okay? What is it?" "Alam mo ba ang gulo ng mundo, sa dinami dami ng taong mamalasin ako pa?" And seryoso ng mukha niya hindi ako nagsalita nakikinig lang ako. "Sa dinami dami kasi ng babae ako pa ung ipapakasal sa taong di ko kilala" boom ayun na so problema niya is ung kasal namin. "Hindi ko naman kilala ung guy baka mamaya manyak yun or sobrang tanda na or pangit ng ugali baka sasaktan lang ako." Bigla ako tumingin sa kanya at gusto kong matawa kasi naman hindi niya alam na nasa harap niya ung lalaking pakakasalan niya.

"Tapos hindi ko naman mahal yung lalaki na yun may boyfriend naman ako eh siya yung mahal ko ang unfair ng life" parang ang bigat sa pakiramdam lahat ng sinabi niya ewan ko ba pero parang naiirita na ako pakinggan un."Pero tinanggap ko na na di kami ni kell ang hiling ko lang sana mabait yung magiging asawa ko. Siguro kaya namang turuan ung puso para magmahal diba?" Ayun gumaan pakiramdam ko. Hindi ako umaasa okay. At di ko naman gusto tong babae nato. "Yeah! I hope that you will be happy with him. You can do it just be strong" "Thank you" sabay yakap sakin fuck ang lakas ng kuryente na dumaloy sa katawan ko. " ahm okay youre welcome" un kumawala din sa wakas.

"Thank you ha? Alis na ako may class pa ako eeh. Bye" ayun kumaripas ng takbo pababa and di ko namalayan nasa bibig ko pa yung panyo nya. Ayoko tong nararamdaman ko sayo. Dahil alam kong masasaktan lang din tayo pareho.

■■■■■■■
Update update! Gumagana ang utak ng author niyo. Sana magustuhan niyo yan. Next chapter will be the time na ikakasal sila kasi ifast forward ko na din tumatagal ng tumatagal eh hahahahaha. Keep reading and voting. Sa mga silent readers dyan follow niyo ako. And vote lang kayo. Thank you.

Miss A