The Black Hearts [EDITING]

Chapter 2 - 3 Months Ago

~.~.~.~.~.~.~.~ 

[a/n: Mahaba habang flashback po ito. Kasi po this happened 3 months ago. Halata naman sa title e! XD Kaya sana po lawakan nyo po ang inyong mga IMAHINASYON. XD Yun lamang po at maraming salamat.] 

~.~.~.~.~.~.~.~ 

*flashback 3 months ago* 

Laddah's POV 

*kriiiiiiiiiiiiiiiiing!!!* *kriiiiiiiiiiiiiiiiing!!!* 

Tunog ng alarm clock yun. 

Sa totoo lang gising na ko e. Nakalimutan ko lang i-off yung alarm pagkagising ko. 

Maaga akong nagising ngayon, siguro excited ako kasi first day. Pero pakiram dam ko hindi lang yun yung dahilan e. Siguro dahil sa school namin. Parang kakaiba kasi yung pangalan e. Theodoro Barmacena High, dun ako nag-transfer this school year. Ewan ko nga kay mom e, basta dun daw ako mag aral ng Senior High. Pwede naman dun sa dati kong school di ba? Adik lang talaga si mom, gusto kada level iba iba ng school. Bakit kaya may nanay na ganon? Weird. 

*tok* *tok* *tok* 

"Laddah, labas ka na jan. Gising ka na baka ma-late ka pa." - mom

Sya si Mom. Ang aking cool, sweet, friendly & jolly mother. Hahaha!! Sya na talaga lahat. Laddih Tiera-Virgo ang pangalan nya. Ngayon alam nyo na kung san galing ang pangalan kong Laddah! :D 

Half Italian si mom. Pero pinay po ang lola ko, at hindi marunong si mom ng italiano kasi sa Pilipinas sya lumaki. 

"Opo mom. Gising na po ako." - ako 

I fix myself right after I fix the bed. Ayoko kasi ng makalat e. Gusto ko laging malinis, yung walang makikitang dumi. 

Lumabas na ko ng room ko then nagpunta na ko sa dining room. 

"Good morning mom. Good morning Sien." - ako 

"Good morning din." - mom 

"Good morning din ate." - Sien 

Sya naman si Sien. Nakababata kong kapatid. 

9 years old. Matigas ulo, makalat, maingay, makulit at magulo. Basta lahat ng ayaw ko ginagawa nya. Parang abno lang sya minsan, pero maaasahan yan! :) 

"Laddah, may email nga pala sa'yo ang dad mo." - mom 

"Talaga mom?" (*-*) - ako 

"Yup!" (^^) - mom 

"Babasahin ko muna!" (^.^) - ako

Then I rush to mom's laptop. Hindi kasi ako mahilig sa social networking sites kaya kay mom sya nagpapadala ng email nya for me. ^^ 

Tapos I started reading his mail. 

To: Laddih Virgo [kasi po walang email si Laddah kaya sa mom nya nagpadala. Unli! XD] 

Dear Baby, 

I miss you and your brother so much. I wish I could finish my job now so I can drive for you at school and make you feel like your always be my little baby. Goodluck to your first day in your new school. I love you so much. Always take care! 

From: Sean Virgo 

------ end ------- 

Naiyak ako sa email ni Dad. E kasi naman, nasa england lang naman sya para sa work nya. Tapos once a year lang sya umuwi. Masyado na syang maraming na-miss na life event ko kaya minsan nakakalungkot. Sana nandito ka nalang dad. :( 

I wipe me tears off bago bumalik sa dinning room. Syempre ayoko makita nia Sien yung soft side ko. Alam kong namimiss na din nya si dad. 

"Ano sabi ng dad mo?" - mom 

"Nothing mom. He just say that he misses us." - ako

Halata pa rin pala na umiyak ako kasi I have a clogged nose. Pero keri lang. 

Tapos nun, kumain na ko breakfast ko. Malapit lang yung school ko kaya maglalakad lang ako. Kaso si Sien malayo so kailangan pa syang ihatid ni mom. 

After eating breakfast, I just say bye to them and started to walk for school. 

Habang naglalakad ako, may nakita akong japanese kid sa mga tindahan ng fishball. Hahaha!! Tingin nya sa Pilipinas, Tokyo? Ganon kasi mga japanese, mahilig sa street food. 

Grabe ang cute nya ah. Pero parang............... mabait din naman yung mukha! :D 

Sana ganon din yung ugali. 

Dahil nga naiinggit ako. Bumili na rin ako ng fishball. 

"Manong, 10 pesos po na fishball." - ako 

"Ah, sige." 

Si manong na yung tumuhog ng fishball. Tapos ako naman, nakatingin sa phone ko. Baka kasi magtext si Smiley Manalo, a.k.a. Miley. Hahaha! :D 

Habang nakatingin ako sa phone ko, napansin kong parang nakatingin si japanese kid sa'kin. Pagtingin ko sa kanya, nakatingin din nga sya sa'kin. Omo!

Hindi ko nalang sya pinansin kasi nakakailang makipagtitigan sa isang chinito. Diba? Diba? Diba? 

"Nice eyes. British?" 

Sabi ni japanese kid. Feeling close sya agad ah. Tss. 

"Ine, eto na yung fishball mo." 

Sabi ni manong pero hindi ko pa rin sinasagot yung tanong ni japanese kid. Hindi naman talaga kami close e. And I dont talk to strangers. 

"Snob british chick." 

Yan lang sabi nya sabay walk out. Hindi ko na sya pinigilan sa walk out nya, baka masira yung emo mode nya. Kinain ko nalang yung fishball ko then go to school. 

Entrance palang ng school parang nakakakilabot na. Malamig. Mahangin. White painted. At tahimik. 

Ngayon lang ako nakapunta sa ganitong klaseng school. Parang kakaiba, parang nakapangingilabot pumasok. Tumatayo ang balahibo ko. 

Nasa labas palang ako pero parang may kakaiba na. Yung mga student tahimik lang maglakad. Puro proper uniform naman. Kaso hindi nagpapansinan. Masusungit. Poker face. 

Ang lungkot ng school na to ah. Parang madaming problema.

Pagkapasok ko ay agad kong hinanap yung room ko. At dahil Senior high na ko, medyo dulo pa yung room ko. Naglakad lang ako ng lakad. 

Pero mas may pumukaw ng pansin ko. Isang lalaking nakasalamin. Nasa garden lang sya, malungkot, walang kasama at tahimik na pinagmamasadan ang mga halaman at bulaklak sa garden. 

Gusto ko sana syang lapitan kaso unang hakbang ko palang sa kinatatayuan ko ay agad din naman syang umalis. Kaya pinagpatuloy ko nalang yung paglalakad papunta sa room namin. Pero mas nagulat ako sa nakita ko...... 

O.O 

nasa room namin si........... 

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~ 

a/n: Tips ko po sa inyo. Maging matandain po kayo lalo na sa pagbabasa ng story na to kasi lahat ng scene importante kahit maliliit lang yun importante po, ok? ^^ And try nyo din po yung iba ko pang stories kasi sinusubukan ko pong gumawa ng stories in different genres e. Yun lamang po at maraming salamat! :D 

Please Read. Vote. Comment po! :) Please, Please, Please.