1. ΕΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΧΑΟΣ

Start from the beginning
                                    

Ο χτύπος της πόρτας έδιωξε την δυσφορία της Ζηνοβίας κι όταν ο Ζάμπαι προχώρησε μέσα κι αντίκρισε την μελαχρινή του κόρη στο μπλε της φόρεμα αναφώνησε ενθουσιασμένος.

«Είσαι πανέμορφη! Κάθε μέρα μου θυμίζεις όλο και περισσότερο την μητέρα σου».

Ο συγκινημένος Ζάμπαι χαμήλωσε το βλέμμα του στο κουτί που κρατούσε και όταν το άνοιξε φανερώθηκε ένα χρυσό κόσμημα με ρουμπίνια να κρέμονται στην μέση. Με ένα του νεύμα, η Μύριαμ το πήρε από το κουτί και το εναπόθεσε γύρω από το κούτελο της Ζηνοβίας. Τα τρία ρουμπίνια στόλισαν το μέτωπο της κοπέλας κάνοντας όμορφη αντίθεση με τον βαθύ μπλε χιτώνα της.

«Είσαι έτοιμη να γνωρίσεις τον αρραβωνιαστικό σου;»

Εκείνη κατένευσε και πέρασε το χέρι της γύρω από τον ώμο του πατέρα της για να πορευτούν μαζί στο αρχοντικό της Παλμύρας, το μελλοντικό της σπίτι.

Ο Οδαίναθος βάδιζε προς την είσοδο του παλατιού του με βλέμμα βλοσυρό. Το πρόσωπο του εξέπεμπε σοβαρότητα και πυγμή όταν εμφανιζόταν δημοσία, ώστε να τον αντιμετωπίζουν αναλόγως. Δεν ήταν από τους άντρες που παρασυρόταν από την εξουσία και φερόταν σαν παιδί που όλοι ήταν υποχρεωμένοι να του κάνουν τα χατίρια. Ήταν ενήλικας για πολλά χρόνια και απαιτούσε από όλους να του φέρονται αναλόγως.

Στο κατώφλι του ανατολίτικου ανακτόρου τον περίμεναν ήδη ο γιος του από τον πρώτο γάμο, ο δεκάχρονος Ηρωδιανός, ο ξάδερφος του, Μαιόνιος και ο στενός του φίλος και συνεργάτης Ζάμπντας, στον οποίο είχε δώσει δικαιώματα Ρωμαίου πολίτη, επομένως αποκαλούταν Σεπτίμιος Ζάμπντας. Μόλις τον αντίκρισαν έγειραν τους κορμούς τους προς τα μπρος φέρνοντας τα χέρια τους στο στήθος τους και με ένα του νεύμα ίσιωσαν ξανά τις πλάτες τους.

«Δεν ήρθαν ακόμα;», αποκρίθηκε κάτι που ήταν φανερό έτσι κι αλλιώς. Ωστόσο, η προσμονή να αντικρίσει την ξακουστή κόρη του Ζάμπαι, τον οδηγούσε σε κοινότυπες ερωτήσεις.

«Θα έρθουν όπου να' ναι», απάντησε ο Ζάμπντας. «Ξέρεις πως ο Ζάμπαι δεν καθυστερεί ποτέ».

Ο Οδαίναθος ένευσε συγκαταβατικά και στράφηκε στον γιο του, ο οποίος κρατούσε στα χέρια του ένα μπουκέτο από γιασεμί.

«Για την μέλλουσα μητριά μου», του εξήγησε ο Ηρωδιανός.

Ο πατέρας του ευθύμησε μέσα του με την δεκτικότητα του παιδιού προς το νέο γυναικείο μέλος του σπιτικού του και τον επιβράβευσε γι' αυτή του την στάση.

Septimia Zenobia: Το δάκρυ της Παλμύρας (TYS 2020)Where stories live. Discover now