Dükkanın arkasına yardım ettim ve Neta, Jose ile çeteyi tanımlama konusunda beni tanıttı. Kendimize tatlı ritmi diyoruz. Elbette hafif müzikle çalışmamıza izin verildi. Katta kulaklık yok, bu nedenle talimatlar ve benzeri şeyler duyabiliriz. Ayrıca gece yarısı olan kapanış saatine kadar açık kaldı. Başka biri gelirken, hiçbir vücut beni çimdiklemez. Teddy, Minbie ile tanış. Yavaşça ne yapacağımı, ne yapacağımı bilmiyorum. Beni görmek için çok serseri görünüyordu. Korkutucu titretti ama çabucak beni sıktı ve çalışmaya başladı. Şahsen kaybettim diye düşündüm. Dokunma faul olmamalıdır, tabii ki kurabiye Jose bu konuda hiçbir şey yapmaz. Herkes orada yan görevlere devam ediyor. Bana bir süpürge uzattı ve sadece süpürmemi söyledi. Sonra aceleyle birileri kısa bir süre sonra buralardaki temelleri öğreteceğini söyledi. İç çekip evet diyorum efendim ve yerleri süpürmeye başladım. Çok iyi duymuyorum, bu yüzden birisi benimle konuşmaya başladığında şaşırdım. Sonra ekmek hanımefendi gelir ve derim ki ben kitim der. Bu şekilde şimdi ve size ekmek istasyonuna göstereyim. Bu, ekmeği kestiğimiz, kurabiye ve çörek sıralamalarını yaptığımız ve kutulara koyduğumuz yer. Tamam, kendime bunun ne kadar zor olabileceğini düşünüyorum. Kit, önceden yapılmış bir kabı belli bir şekilde katlayarak dışarı çıkartarak ve bir avuç dolusu çerez alarak onları yukarı ve aşağı doğru sıraya koyar. Onu yakından izliyorum ve aklım uçtu. Her zaman bir fantezi firmasında paketlendiklerini ve sergilendiklerini düşündüm.
