bir çeşit eşitsizlik] sekai ✔

final 1/4| chanbaek

Aniden kendimi suda bulmak beni de fazlasıyla şoka soktuğundan salak gibi hızlıca doğrulup üstündeki kıyafetleri çıkaran sevgilime gözlerimi diktim. Tamam, bunu hiç beklemiyordum. Ama Baekhyun'un bir cevap beklediğini düşünüp dudaklarımı araladım. "Efendim sevgilim?" Sanırım beklediği cevap bu değildi.

Gözlerini devirip elindeki son kumaş parçasından da kurtuldu ve benim sırılsıklam olmuş tişörtüme yöneldi. "Tüm köpükler dışarı taştı senin yüzünden." Söylene söylene hareket ediyordu. Suyun altından bacaklarıma da ulaşıp şortumu ve iç çamaşırımı tek seferde çıkarmayı başarmıştı. Ben de suyun üzerinde yüzmekte olan küçük bi köpük parçasını alıp burnuna sürdüm. "Bak, burada hâlâ biraz var." Yüzündeki ben seninle ne yapacağım bakışı daha çok gülümsememe neden olmuştu. Belinden kavradım ve bedenini kucağıma oturttum. "Özür dilerim, sadece sana sarılmak istemiştim."

Ellerini boynuma sarıp yüzlerimizi aynı hizaya getirdi. Mor saç boyası kalıcı olmadığı için suyla temas ettiği gibi akmaya başlamıştı, göz makyajı da dün geceden kalmış bi şekilde hâlâ yüzündeydi, yine de çok güzeldi. Aramızdaki mesafeyi kapatıp dudaklarına bir öpücük kondurdum ve geri çekildim. "Dün gece erkenden sızıp bütün eğlenceyi mahfettim değil mi?" Gülerek konuştuğunda omuz silktim. Yazlığa vardığımızda uyanacağını düşünmüştüm ama uyanmamıştı, ben de direk yatağa taşımıştım onu. "Daha vaktimiz var, yapacaklarımızı bu gece de yaparız."

Beni başıyla onaylayıp kucağımda hareketlendi. "Artık daha çok vaktimiz olacak. Babana mühendislik fakültesinde değil de konservatuarda okumak istediğini söyledin mi?" Ellerim arasındaki bacaklarındansa, bu can sıkıcı bir konuydu. "Hayır, nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."

Bu sıralar en büyük korkum buydu. Beni reddetmesinden, gelecek ile ilgili tüm planlarımın iptal olmasından ölesiye ürküyordum. Baekhyun düşen başımı çeneme uyguladığı küçük bir kuvvetle kaldırdı. "Sorun olmayacak. Seni çok seviyor." Benim de bunu ummaktan başka çarem yoktu. İç çekip başımı omzuna yasladım. Bazı zamanlar Baekhyun'un göğsüne sığınmak ve oradan bir daha hiç ayrılmamak istiyordum, tanrı biliyordu. Varlığını o kadar çok seviyordum ki, sahip olduğum tüm gelecek onun üstüne olsun istiyordum. Sözleriyle belli etmese de Baekhyun'un da beni ne kadar sevdiğini biliyordum. Koruyucu maskesini, boyalı saçlarını ve süslü kıyafetlerini yanımdayken düşürüyordu. Ama iki tarafı da kendisiydi ve iki tarafı da çok güzeldi.

"Baekhyun." dedim. Yüzünü göremiyordum ama sırtımdaki elleri hayali şekiller çizip duruyordu. Bir anda fazlasıyla duygusal bir ruh haline girmiştik ama kucağımdaki çıplak bedeni aklımı başka yerlere kaydırmıyor da değildi. "Hm?" dedi dalgın dalgın. Çizdiği son hayali şeklin bir yıldız olduğunu hissettim. "Evlenir misin benimle?" Sonra hareket eden parmakları durdu.

"Chanyeol?" Omuzlarımdan tutup beni kaldırdığında şaşkın bakışlarıyla karşılaştım. Aslında ben de şaşkındım, böyle bir şey demeyi düşünmemiştim. Ama ne kastettiğimi tam anlamamış da olabilirdi. "Şimdi değil, üniversiteyi bitirir bitirmez. Sana çok güzel bir yüzükle, çok güzel bir yerde teklif edeceğim." Hayali bile heyecanlanmama neden olmuştu. "O zaman kabul eder misin?"

Derin bir nefes verip başını geriye atarak gülüşünü izledim. "Tanrım," dedi. "Kısa bir an için anneme ne açıklama yapacağımı düşünmek korkunçtu." Onunla birlikte ben de güldüm. "Yani, şimdi de teklif etsem, kabul eder miydin?" İçim sıcacık olmuştu, çünkü Baekhyun evliliğe sıcak bakan biri hiçbir zaman olmamıştı. Ama şimdi beni başıyla onaylayışını izliyordum. "Evet, aptal. Güzel bir yüzüğe gerek yok, senin olman yeterli."

Kollarını sevinçle beline dolayıp göğsünü göğsümle bütün oluşturacak şekilde ona sıkıca sarıldım. "Söz verdin, evleneceğiz ama." Kıkırdadı. Çok güzel gülüyordu. "Kararımı değiştirmeden susmalısın bence." Bunun üzerine dudağımın üzerine hayali bir fermuar çektim. Biz kendi halimize dalmışken su soğumaya başlamıştı ama hava fazlasıyla sıcak olduğundan bunu ikimizin de dert edeceğini sanmıyordum.