GARDENYA

☣3☣

Duru'nun Günlüğünden:

Sevgili Günlük,

9.sınıfın ilk ayını tamamlamış, ikinci ayına gelmiştik bile. Tek sıkıntı fazla kilolarımdı ve bir gün onlardan kurtulduğumda çok güzel bir kız olacaktım. En yakın arkadaşım Damla ile beden dersinin ardından kızlar tuvaletine gelmiş elimizi yüzümüzü yıkıyorduk.

"Kilolarım beden dersinde bana dezavantaj oluyor." Dedim gözlüğümü düzeltirken.

"Kızım zayıf olup yapamayan da var o dersi. Onu ne yapacağız?" Dedi gülerek. Haklıydı.

"Ben şu kilolarımdan bir kurtulayım, bak gör o zaman sen beni."

"Görürüz bakalım." Dedi elini tişörtüne kurularken. Sonra ekledi. "Belki Akif'te görür ve hoşuna gider ne dersin?"

Hemen ellerimi sallayarak susturmaya çalıştım onu. Akif'ten azıcık hoşlanıyor olabilirdim ama Damla bir haftadır her fırsatta dile getiriyordu. Biri duyacak diye ödüm kopuyordu. Ayrıca eminim Akif varlığımdan bile habersizdi.

"Damla lütfen! Sadece küçük bir hoşlantı abartma bu kadar."

"Tamam kanka ya." Dedi gülerek. Bende gülümsedim ancak tuvalet kabinlerinden birisi açıldı ve içinden Dilek çıktı. Olamaz!

"Demek bizim ezik kızımız Akif'ten hoşlanıyor." Dedi pis pis gülerek. Damla ve beni her gördüğü yerde ezikliyordu. Ayrıca küçük ama mühim bir ayrıntı daha: Kendisi de Akif'ten hoşlanıyordu. Her ne kadar Akif'in Elisa'yı sevdiğini bilse de yüzsüzce elde etmeye çalışıyordu onu.

"Öyle bir şey yok." Dedim ama sesim duyulmamıştı bile. Tipik bir eziktim işte. "Yanlış duymuşsun."

"Ben ne duyduğumu biliyorum."

Damla'nın tepkisini görmek için ona baktığımda onunda başını benim gibi önüne eğdiğini gördüm. Damla zaten burslu olduğu için iyice çekiniyordu onlardan.

"Bakalım Akif bunu duyunca ne tepki verecek." Dilek ellerini bile yıkamadan çıktı kızlar tuvaletinden. Kalbim güm güm atmaya başladı ve bende hemen arkasından çıktım.

"Dilek. Dur söyleme lütfen!" Diye bağırdım arkasından ama dinlemedi. Koridorun ortasında grubuyla sohbet eden Akif'i görünce korkudan bayılacaktım neredeyse. Dilek Akif'in yanına ulaştığında bir şeyler söyledi ve o gruptaki herkes kahkahalara boğuldu. Ben yanlarına ulaştığımda Dilek konuşmaya devam ediyordu.

"Birde kilo verirse beğenirmişsin öyle diyordu hahaha."

"Dilek, derdin ne senin!" Diyerek yükselttim sesimi. Akif'in yanında duran kısa boylu cılız çocuk konuştu. Sanırım adı Cengiz'di.

"Ooo ağır ablamız konuşmayı da bilirmiş." Dedi ağır kelimesine baskı yaparak. Başımı önüme eğdim. İçlerinden bir kız konuştu bu sefer.

"Iyy şimdi bu ezik senden mi hoşlanıyor Akif?" Dedi Akif'e gülerek. Tepkisini merak ettiğim için Akif'e çevirdim gözlerimi. Bana küçümsercesine bir bakış attı ve kalbimi paramparça eden o cümleyi söyledi.

"Maalesef."