Wolfs 1&2 Voltooid✔

2. epiloog

Heyy lieve lezers! Ik weet het een epiloog? Nu al.
Tja. Ik merk dat ik gewoon een einde aan dit verhaal wil maken. Omdat ik anders maar door blijf gaan en ik vind het wel goed geweest zo!
Jullie weten dat ik super lang niet meer heb geschreven dus ik weet eerlijk gezegd niet zo goed meer wat er allemaal in het verhaal speelde. Dus als je nog een onopgeloste zaak in dit verhaal weet. Laat het n dan weten. Dan zal ik dat nog even uitleggen!
Veel lees plezier met het laatste hoofdtuk!

XxLiefs!

------------------------------------------------

Pov Lena
De pijn is compleet verdwenen nu ik hem in mijn handen houd. Mijn 2e kindje.

Mijn eerste kindje is inmiddels 2 jaar oud. Hij is nu bij zijn vader. Bij Finn.

Ik heb mijn maankrachten door gegeven aan iemand anders. Ik voelde me enorm vereerd. Maar mijn kinderen en mijn man gaan voor. Ik wil er voor hun zijn. En daar hoef ik niet alle taken van de maangodin bij.

Het was een lang en ontwikkeld ritueel en het koste enorm veel energie, maar het is uiteindelijk gelukt. En ik hoef me er nooit meer zorgen over te maken. Mijn kinderen zullen wel hun krachten behouden. Maar ik heb tijd om hun alles te leren. Zodat ze goed weten wat ze moeten doen en niet zoals ik destijds in het donker moeten tasten.

'Lena?' Vraagt Finn lieflijk, maar opgewonden tegelijkertijd. 'We zijn oké!' Zeg ik tegen hem. Hij is even zenuwachtig als bij mijn eerste bevalling. Hij is zo bezorgt dat er misschien iets met me gebeurt dat ik er zelf haast bang van word!

Finn drukt een liefdevolle kus op mijn kruin en houdt me dicht tegen zich aan. Hij aait zijn nieuwe zoon voorzichtig over zijn hoofdje en drukt dan een kus op mijn lippen.

Hij was zo blij toen ik hem vertelde dat ik voor een tweede keer zwanger was. Hij sprong haast een gat in de lucht van blijdschap.

'Hoe zullen we hem noemen?' Vraagt Finn zachtjes. Starend naar ons kindje.

Ik kijk ook naar ons kindje en dan vliegen de woorden al over mijn lippen. 'Wat dacht je van... Rae?' Vraag ik zachtjes. Ik weet nu al dat Finn van de naam al houden. Het is namelijk de naam van zijn ongeboren tweeling broer.

De ouders van Finn hadden al namen bedacht voordat Finn en zijn tweelingbroer waren geboren. Rae en Finn. Alleen toen werd Rae dood geboren. Het is een werkelijk wonder dat Finn wel leefde. Want meestal gaan beide baby's dood... Maar gelukkig leeft Finn. En hij heeft twee geweldige kinderen op de wereld gezet. Samen met mij!

'Rae is perfect!'