Wolfs 1&2 Voltooid✔

vierentwintig

Pov Finn
De geur van Lena drinkt mijn neusgaten binnen, maar ik negeer het.

Ik verwacht dat ze naar me toe zou lopen, alleen dat doet ze niet.

Ik draai langzaam mijn hoofd naar achteren en zie dat ze weg is.

Haar geur hangt er nog, maar is vermengd met een bloedgeur.

Ik kijk om me heen en zie bloeddruppeltjes liggen.

In paniek ren ik er heen, ik zie dat er een spoor licht en ik probeer het te volgen.

Als ik een tijdje aan het zoeken ben houd het spoor op.

Ik kijk verward om me heen en krijg dan een klap tegen mijn hoofd.

Ik probeer mijn bewustzijn te houden, alleen het mislukt.

Pov Lena
Als ik wakker word heb ik een bonzend hoofd.

Ik open langzaam mijn ogen, alleen veel minder zwart word het niet.

Als ik een tijdje kijk begin in schaduwen te onderscheiden en veronderstel dat ik in een kamer ben.

Zelf lig jk op een een soort plank die op een stenen bank ligt.

Bij de deur komt een heel klein lichtstraaltje door het sleutelgat, waardoor ik een beetje kan zien.

Ik wil opstaan en naar de deur lopen om te roepen om hulp, alleen zitten mijn enkels en polsen vast aan kettingen.

Ik kan wel lopen, alleen net niet naar de deur in de verste uithoek.

Als ik eraan ruk ontstaan er rode striemen op de plekken waar het ijzer mijn huid raakt.

Ik geef het op en laat me weer neerzakken oo de het "bed".

Waarom zit ik hier?!

Ik laat mijn hoofd op mijn handen rusten terwijl ik mijn knieën optrek en ga op mijn zij liggen.

Dan maar even slapen.

*die ochtend*

Vel licht schijnt in mijn ogen wanneer ik ze open.

Ik wrijf erin en kijk de kamer eens goed rond.

Het is een klein kamertje met 1 vies kastje en 2 deuren.

Op een van de deuren staat met afgeblakerde letters: Douche.

De badkamer dus.

Ik loop erheen en doe de deur open.

Het is allemaal niet goed schoon gemaakt en de wc stinkt, de douche zit onder de schimmel en de spiegel is wazig.

Ik zucht en loop vervolgens weer de zwarte kamer binnen.

Ik ga op het "bed" zitten en kijk uit het raam dat bijna tegen het plafond zit en heel kort is.

Ik zie af en toe voeten langskomen dus er zal daar wel een weg lopen.

Er zit misschien tralies voor, ik kan nog steeds om hulp vragen.

Toch?

Ik loop naar het raam die ik wel kan bereiken en begin te schreeuwen.

Er komen schoenen in mijn richting en uiteindelijk verschijnt een gehurkt lichaam met gezicht voor het raam.

"Waarom schreeuw je?" Vraagt een jongen van 20 denk ik.

'Omdat ik zonder enige reden hier gevangen zit!' Zeg ik boos.

"Je zult vast wel iets gedaan hebben, onze Alpha neemt niet zomaar iemand gevangen." Zegt de jongen.

' Wat zou ik moeten hebben gedaan?' Vraag ik.

"Ben je een rouge?" Vraagt de jongen.

' Wat ks dat?' Vraag ik.
"Een weerwolf zonder roedel." Legt de jongen uit.

'Ik weet niet of ik een roedel heb.' Zeg ik beschaamt.

"Hoe heet je? Misschien ken ik je ouders en je pack?"Vraagt hij.

'Ik ben Lena Smith en ik ben 17!' Zeg ik eerlijk.

Alle spieren kn het lichaam van de jongen spannen zich aan.

"Ik heb je eindelijk gevonden!...."