Онгорхой цонхоор салхи сэвэлзэн хөшиг хийсгэх бол хөшиг намиран зай завсраараа нарны гэрлийг оруулах аж. Харин өрөөн голд байрлах модон орон орон дээр Юнги хайртай бүсгүйгээ дааруулахгүй гэсэн шиг өөрийн дулаан илчээр тас тэврэн унтсан харагдана.
"өглөөний мэнд чихэрхэн минь"
"өглөөний мэнд"
"шөнө даарсан уу?"
"үгүй ээ чиний ачаар"Миёон инээмсэглэн Юнгигийн энгэрт улам шигдэх бөгөөд өрөөг гийгүүлэх нарны гэрэл тэдэн дээр тусч тэдний аз жаргалыг улам тодотгоно.
"босох уу?"
"үгүй ээ дахиад жаахан ингээд хэвтье"Миёон түүнийг явуулахгүй гэсэндээ тас тэвэрч Юнги ч дуртай байх хэдий ч удалгүй гэдэс дугарах чимээ гарснаар тэрээр инээмсэглэж"алив босъё хонгор минь би чамд хоол хийж өгье"
*хошуугаа унжуулах*
"аливээ бидэнд хийх зүйл их байна"
~~~
"энэ үнэхээр амттай байна Юнги""Миний хоол хийх чавдар ч тоглоом биш шүү"*gummy smile & wink"
"сайн идээрэй. Бидэнд очих газар бий. Хэрэв сайн идэхгүй бол ядарчихна"
"ойлголоодоо ойлголоо чи ч бас сайн ид. Ааа гээрэй"
"аа"*идэх*
~~~
Тэд модон байшингаасаа гаран алхах бөгөөд байшингийн гадаах орчин тэр чигтэй ногоон зүлэг үзэсгэлэнтэй цэцэгсээр хучигдсан байх аж."бид хаашаа явж байгаа юм Юнги. Бид машинаасаа өнгөрчихлөө шүү дээ"
"Бид алхнаа хонгор минь"
"бидний очих газар эндээс хол уу?"
"тийм ч хол биш ээ"Юнги намуухан ярьсаар Миёон зогсоо зайгүй шулганана.
"чамд энд байх сайхан байна уу?" харин энэ удаа Юнги асуух бөгөөд түүнийг эргэж харахад Миёон алга болчихсон байлаа.
YOU ARE READING
𝐿𝑖𝑜𝑛 𝑎𝑛𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑙𝑎𝑚𝑏[COMPLETED]
RomanceХэн ч чиний талд зогсохгүй. Өөрөөсөө өөр хэнд ч найдаж болохгүй. Чшш! Тэр ирж байна. Чиний зүрхийг булаахаар ирж байна.