• nerd and perverted •

4.6K 191 127
                                    

Pazar, (ilk bölümden önceki gün.)

Zayn

"Ciddiyim Zayn. Baban davranışlarından hiç memnun değil."

Video oyununa devam ederken omuz silktim.

"Memnun etmeye çalışmıyorum ki?"

Suratına bakmasamda göz devirdiğini hissediyordum.

"Geçen gün avukatıyla konuştuğunu duydum,"

Ciddi bir şeyden bahsedeceğini fark edip zorla da olsa oyunu durdurdum.

"Senin düzgün biriyle, düzenli bir ilişkin olmadığı ve üniversiteyi kazanamadığın sürece elindeki her şeyi Zack'e bırakacak."

Yanıma oturdu ve elimi tuttu.
Zack, babamın önceki evliliğinden abimdi. Aramızda 2 yaş vardı bu yüzden ona abi deme gereği duymuyordum. Bir de tam bir orospu çocuğuydu, ben öyle insanlara saygı duymazdım.
Annesi ise hâlâ annemi rahatsız ediyordu. Babam...aralarında gidip geliyordu.

"Eğer varlığımızı kaybedersek o kazanır,Zayn. Benim için yap,lütfen?"

Derin bir nefes alıp göz devirdim.

"İyi."

Gülümseyip sarıldı.

"Benim minik oğlum! annene kıyamayacağını biliyordum."

Suratımı buruşturdum.

"Bu gittikçe tuhaf bir hal alıyor anne. Bırak oyun oynayayım."

Güldü. "Tamam....Üzgünüm!"

Elime bir öpücük bırakıp dışarı çıktı.

Tanrım...şimdi hem istediğim zaman sevişebileceğim, hem de inek bir kızı nasıl bulacağım? Bir de güzel olması gerekiyor, belki birini bulup alışverişe çıkarabilirim.

+

Pazartesi

"Bak Zaynie, kahveyi böyle sallayınca daha çok köpürüyormuş ve şekeri tam karışıyormuş. Ama dikkatli olmalısın çünkü her hangi bir yanlış hareketinde-"

Niall'ın elindeki kahve birden üstüme boşaldı.

"Dökülebilir."

Kaşlarımı çattım.

"Ah,siktir,Horan."

Niall'ın gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdığı her halinden belliydi. Yani, 5 senedir beraberdik, ister istemez hareketlerini tanıyabiliyordum.

Birkaç kız başıma üşüşüp iyi olup olmadığımı sorarken onlara hiç kulak asmadım. Her zamanki zırvalarıydı.

"Yardım etmemi ister misin?"

Daha önce hiç görmediğime yemin edebileceğim bir kız elinde peçeteyle bana bakıyordu.

Elinden peçeteyi aldım ve üstümü silmeye başladım.

"Daha var mı?"

Tek peçete yetecek gibi görünmüyordu.

"Isabella,rehberlikten çağırılıyorsun. Bekletme."

Adının Isabella olduğunu öğrendiğim kız sıradan çantasını aldı ve masama koydu.

"Düğmeli kısımda, işin bitince arkadanki çocuğa verebilirsin."

Gülümseyip gitti.

Her şeye gülümsemesi sinirimi bozmuştu. Mutlu insanları sevmiyordum.

"Düğmeli kısım...bakalım."

Aradığım şeyi aldım.

"Zayn, önüne bir defter çıkarsan iyi edersin, babanın kuralları katı."

Göz devirdim. Burda da mı yahu?

Ben defter taşımazdım. Bu yüzden kızın çantasından önüme gelen ilk defteri ödünç aldım.

Tamam...keşke almasaydım.

Dudakları dudaklarıma değdi.
...
Uzun parmakları göğsümde daireler çiziyordu.
...
İçimdeki hareketlerini hızlandırdı.
...
Seni seviyorum,Bella.

Ve evet, sanırım ailemin sapık ve inek gelin adayını bulmuştum.

...

Evett Zayn'le ilgili soru işaretlerini de kaldırdığıma inanıyorum,artık asıl hikayeye geçebiliriz.

Sonraki bölümde görüşmek üzere seviliyorsunuz 🖤

A favor // Z.MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin