Dur. Yapma, dokunma.
Dokunma nolur canım yanıyor. Bana gel diyorsun yaram var diye, nasıl geleyim, yaram sensin benim.
Günah mıydı bu? Öyleyse sevdadan mı, davadan mı geçmeliydi?
(Evet efenim yeni bir kurguyla daha karşınızdayım sizleri şöyle alay...
Selam millet, biraz geciktim sanırım ama yeni bölümle daha karşınızdayım, sezen aksunun parçalarıyla okuyabilirsiniz. Bu arada Sarışın olan Umut, Kirli sakallı Ali Eren..:)
Bir sızı çıka gelirdi bazen, ansızın, hiç yokken. Anıların taa içinden, sen kaybolmuş yok olmuş derken. O gizlenmiş beklerken seni, kaçacak bir kuytunun olmadığını apaçık ortada olduğunu çok sonra anlarsın. Ne sen gizlenebilmişsindir ondan. Ne o yok olmuştur onca zaman. Her şeyin bir vakti olduğu gibi o da zamanını bekliyordur aslında.
Tıpkı sevinçlerinde olduğu gibi, alışkanlıkların yada umutların.
İşine konsantre olduğunda zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişti Umut. Dosyanın ortasında bir telefon sesiyle irkildi.
"Ohoo, Avukat daha ne kadar bekleteceksin beni." Diye hayıflanan tanıdık sesi duyduğunda saate baktı.
"Saat daha iki."
"Öyle mi? Hay allah çok mu erken oldu? Sen öğle yemeklerini akşam vakti mi yiyorsun avukat? Boşuna o kadar zayıf değilsin... Hem beni sabahın köründe sırf bu yemek muhabbeti için uyandıran sen değil misin? Biraz sorumluluk al. Hadi bekliyorum."
Umut, cevap veremeden telefon kapandığında öylece baka kaldı. Etrafına bakarken o dosyada ki müvekkiliyle de görüşmesi gerektiğinin farkındaydı. Derin bir nefes alırken dosyayı kapadı ve portmantodan trençkotu ve eldivenlerini alarak dışarı çıktı.
"Nazlı, bu gün öğlen randevularını iptal et. Yemeği dışarıda yiyeceğim."
"Peki efendim." Derken şaşkın bir ifadeyle saate baktı kadın. "Umut bey dışarıda mı yiyecek, hemde bu saatte..." Diye mırıldandı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaklaşık 20 dakika içinde Ali Eren'in tarif ettiği restoranın önüne geldiğinde dışarı çıktı Umut. Önce trenç kotu ve eldivenlerini, sonrada gözlüklerini çıkarırken, esen bir meltem sarı perçemlerini savurdu ve başını çevirdi. Restoranın penceresinde gördü onu. Uzun boyu, Siyah deri ceketi ve kirli sakalıyla dikkatleri üzerine çekmekte oldukça başarılıydı. Ama Umut'un gördüğü başka biriydi. Bir aynaya bakmak ve anılarını izlemek gibiydi onun ki. O yüzden saçmalamıyor muydu zaten? Bu sebeple hiç tanımadığı birine iş ahlakına uygun olmayacak, etiklere aykırı bir durumu teklif etmemiş miydi? Hiç kimse için, hiçbir sebeple yapmayacağı bir şeyi yapmak. Bu korkunç. İstemeden sürüklendiğini biliyordu. O yüzden o aradığında bekletemiyordu onu. İşi bir kenara itebiliyordu kolayca. Şimdiye dek kendini adadığı tek şeyi, kutsal meslek saydığı görevini ve önce müvekkilini düşünme etiğini tek bir sesle savuruyordu. Alışkanlıkların değişmesi böyle bir şey miydi?
Başını çevirdiğinde Umut'u gördü AliEren. Kendisini izlediğini fark ettiğinde irkildiğine yemin edebilirdi. Başını çevirip hızla içeri girdi Umut.
