Bu Benim Dünyam

BÖLÜM - 6

Bobby: İkna olmadım, Darren!

Bu iğneleyici cümle üzerine Darren beynine batan çuvaldızları hissetmemeye çalışarak derin bir nefes aldı. Ağzımı açmak için yeltenecekken susmayı tercih etti, Bobby'nin daha ne kadar uyduracağını seyretmek istercesine.

Bobby: Sadece bir gün kaldı ve hala karşı tarafa bu işi cazipleştirecek bir kozun yok, bunca süredir bununla ilgilenmek yerine ne yaptın?

"Şizofrenik rüyalar görüp kafayı yediğimi düşünmek ile meşguldüm ve emin ol akli dengem senin bu sikik işlerinden daha önemli, köpek!" demek içinden geçse de, ellerini cebine koydu ve sorusunu cevapsız bıraktı.

Bobby: İşte beklediğim cevap: Cevapsızlığın! Bu işi yapmak zorundasın Darren, kaçarı yok.

Darren başı ile onayladı. Bobby, Darren'ın onun zıttına aşırı rahat tavırları üzerine sakinleşmek amaçlı kafasını salladı ve bir şey söylemeden toplantı odasından çıktı. Cole, heyecanlı tavırlarla yanına giderek ona Darren'ı savunmaya başladı.

Cole: Gayet başarılıydınız efendim, Mr. Maxwell neden böyle yaptı bir fikrim yok.
Darren: Sana nedenini söyleyebilirim, kendisi tarafından pek haz edilmediğimi düşünüyorum.
Cole: Aslında efendim, aklımdan geçen düşüncelerden biri buydu fakat, birilerinin arkasından konuşmak veya birilerine saygısızlık etmemek amaçlı bunu söylemek istemedim.

Kendisini başıyla cevapladı, düşünceleri için ona teşekkür ederek. Cole ise onun tavrını anlayarak aynı hareketler ile yanından gitti. Toplantı odasından çıkarken ona baktı. Biraz fazla heyecanlı gibiydi, bu sanırım onun stajyer olmasından kaynaklanıyordu. Bunlar içinden geçerken Martha'nın omzuna dokunması ile irkildi.

Martha: Onun ne dediğini kafana takma Darren, büyük bir yükün ardından bu kadar rahat tavırlar ile kalkabiliyor olman onu gıcık ediyor. Sanırım kendisi bu yollardan geçerken, Torrècan'ın kirli sokaklarında yaşayanlardan daha zor zamanlar geçirmiş.

Dediği şey üzerine kendisi kahkaha atarken o ise üzerindeki kasveti az da olsa savuşturarak tebessüm etti.

Martha: Yarın o anlaşmayı sağlayacağını biliyorsun, dış etkilere aldanma. Sunum gayet iyiydi, bir anlaşma için anlatılması gerekenleri en doğru yolla anlattığın bir sunumdu. Oraya çık ve yapmakta en iyi olduğun şeyi yap.

Dediği şeylerle kendini biraz daha güçlü hissettiği bir gerçekti. Dediklerinde haklıydı, Bobby'nin dediği gibi sunumda bir eksiklik yoktu. O, yermiş olmak için Darren'ı yermeye çalıştı. Başarısız olmamıştı, ama olacaktı. Darren yarın o anlaşmayı sağlayarak Kopperweiser'ı en tepeye taşımanın ilk tohumlarını serpecekti. Darren herkesin odadan çıkmasıyla eşyalarını topladı, projeksiyonu kapattı ve odadan çıktı. Hızlı adımlar onu kendi kapısının önüne atmıştı. Elindeki eşyaları odaya yerleştirdi. Odadan çıkacakken bir kere daha arkasına baktı fakat zaman kaybetmeden önüne dönüp odadan çıktı. Çıkışa kadar patronu görmemek için hiçbir şeyle meşgul olmama çabası onu başarıya ulaştırmıştı. Arabasına oturduğu anda başını başlığa yaslayıp tavana bakmaya başladı. İçinde büyük bir öfke vardı, belki de bu öfkeyi dışarı vuramıyordu. Emeğinin görmezden gelinmesi, daha doğrusu direkt olarak kendisinin görmezden gelinmesi kendisini pimi çekilmek üzere olan bir bombaya değiştiriyordu. Her eziliş, onu patlamaya biraz daha itiyordu. Patlamak için çok zamanı kalmamış gibi hissediyordu fakat susmasının tek nedeni bir şeylerin bitmiş olmaması içindi. Kafasını silkeleyerek düşüncelerini savuşturdu ve kontağı çevirdi. Slam City - Grace yolu akşamın bu saatlerinde her zaman insanda bir haz uyandırırdı fakat Darren böyle bir haz için hazır değildi. Yorgun bir vücut, daha doğrusu yorgun bir kafa onu yıpratmıştı. Fiziksel yorgunluktan çok mental bir yorgunluğa sahipti ve bu onu optimum noktasından düşürmeye başlamıştı.

Dikkatini etrafa vermediği bir yolculuk sonrası eve ulaşmak, küçük bir hedefib tamamlamasını sağlamıştı ve bu bir Doping etkisi gibi saniyelik bir enerjiye dönüşmüştü. Fakat Darren artık olayın öyle ince ayrıntılarını düşünüyordu ki, o saniyelik enerjiyi bile "Vücuda nasıl dağıtabilirim?" düşüncelerindeydi.

Darren: Aslına bakarsak, aradığım atraksiyonu buldum.

Asansörden çıkarken aynaya karşı dediği şey aslında doğruydu. Düşünceleri bile monoton hale gelmişken, dün geceden beri yepyeni biri gibiydi. Yine de garipti, oldukça garipti. Asansörün durmasıyla sarsılarak irkildi. Eve giriş yaptığında yazdığı mektubun sehpada olduğunu farketti. Fakat okumaya hazır hissetmediğini farkedip koltuğa yöneldi. Sıkıcı saatler sonrasında saatler 3.26'yı gösterdiğinde Darren uyumaya korkuyordu. Fakat kaçınılmaz bir enerji olan uyku onu iyice sürüklemeye başladı. Bilinçsiz adımlarla, sanki biri onu sürüklüyormuşçasına yatağa yöneldi ve direkt olarak kendini bıraktı.