SESSİZLİK (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 21: İYİ Kİ VARSIN

"Konuştum. Geleceklermiş. Dayın ve teyzelerine soracakmış. Müsait olurlarsa gelirler dedi."

"Sizinkilerin geleceğini söyledin mi?" Dediğin de Murat başını salladı. Rana'nın modunun düştüğünü fark etmişti.

"Kurabiyelerine bakabilir miyim?" Dedi muzip bir tavırla ve elini Rana'nın arkasına doğru uzatırken Rana durdurdu.

"Dur en şekilsiz yanmış olanı varsa onu vereyim." Dediğin de Murat güldü.

"Ben misafirlerden değersiz miyim?" Dedi gülmesini bastırmaya çalışırken ve Rana da tebessüm etti.

"Hayır değerli olduğun için misafirleri önemsiyorum. Senin ailen gelecek." Dediğin de Murat sıcacık bakmıştı yine. "E bak bakalım nasıl olmuş?"

"Bunu sevdim. Bir de kakaoluya bakayım." Dediğin de Rana ondan da uzattı.

"Bunu daha çok sevdim. Şuna da bakayım." Dediğin de Rana gö devirip uzatmıştı.

"Ne var üç çeşit hepsine bakayım. Ama en çok kakaolu sevdim, sonra tuzlu sonra da bu."

"Afiyet olsun. Güzel mi?"

"Aynen olmuş hepsi. Ağızda dağılıyor." Dedi gülerek. "Ama iyice anlamak için kakaoludan bir daha yiyebilirim bence."

"Çek elini Murat. Ben sana sonra tekrar yaparım." Dediğinde Murat kaşlarını kaldırıp şaşkınca baktı.

"Öyle mi Rana hanım. Şaşırtıyorsunuz." Diyerek Rana'yı tezgahla kendi arasına almıştı. İki elini tezgaya yaslayarak Rana'yı kollarının arasında bırakmıştı.

"Evet." Dedi Rana da tebessümle. Murat da tebessüm ederek Rana'ya bakmaya devam etti ve tek elini kaldırıp Rana'nın alt dudağına görürüp yavaşça okşadı. Bakışlarını alt dudağından Rana'nın gözlerine çıkarmıştı ve Rana'nın dikkatle kendi gözlerine bakan gözlerini gördü. Ne olduğunu anlamadan Rana birden elinin altından kaçmıştı.

"Çorbayı da bugünden yapsam iyi olur. Sen tatlıyı buzdolabına koy." Dediğin de Murat tek eli tezgaha yaslı halde ters bir şekilde Rana'ya bakıyordu. Rana istemeden Murat'ın bu haline tebessüm etti. "Hadi Murat. Daha senin temizlediğin yerleri kontrol edeceğim." Deyip mutfaktan çıkmıştı. O çıkınca Murat da arkasından gülmeye başlamıştı.

Çorbayı da yapıp, böreği hazırlandıktan sonra içeri geçip koltuğa atacaktı ki kendini toz alan Murat'ı gördü. O an bir anlık içinden ne kadar şanlı olduğunu geçirdi. Gerçekten şanslıydı. İstemeden aklına Tarık geldi. Acaba o yapar mıydı, böyle yardım eder miydi Rana'ya.

"Nasıl gidiyor temizlik?"

"Bence güzel. Sence de çok güzel olmamış mı?" Dediğin de Rana hayranlığını belli edercesine baktı.

"Gerçekten güzel duruyor. Beğendim." Dediğin de Murat elinde ki bezi havalı bir şekilde sallayıp arkasını döndü.

Birazdan Murat da gelip Rana'nın yanına koltuğa oturmuştu.

"Yoruldum biliyor musun? Çünkü çok özendim."

"Birer kahve yapayım mı?"

"Hayır demem. Ama önce..." Dedi son harfi uzatarak ve Rana'nın elinden tutup ayağa kaldırdı ve kapıya doğru götürdü. "Giy montunu bahçeye çıkıyoruz." Diyerek hızla montu Rana'nın eline tutuşturdu. Kendi de montunu giyerek Rana'nın kafasına beresini taktı. Kendi beresini de taktıktan sonra ayakkabılarını giyip, eldivenlerini takarak dışarı çıktılar. Kar birazcık tutmuştu en azindan kar topu oynayacak kadar vardı ve hala lapa denecek cinsten yağıyordu.