59.Bölüm Hatice

Start from the beginning
                                    

Adam karşısında konuşan kadının heyecanlı haline gülümsedi.
"Bu halin çok tatlıymış . "
"Ne ?"

"Bir dokunuşumla titreyen , gözlerimin içine şaşkın bir heyecanla bakan, bu sevgi dolu kadını şimdiden sevdim. Her hali tavrı başkaymış çok tatlı diyorum."

Hatice derin bir nefes daha aldı.
Artık Levent'in karşısında duracak gücü kalmamıştı.
O böyle oyunlara alışık değildi.
Kalbinin bu kadar hızlı atması bile korkması ve kaçması için yeterli bir sebepti.

"Ben üzerimi değiştireyim ." Diyerek kaçan kadının arkasından Levent ise kazanmış bir eda ve çapkın bir gülümseme ile baktı.
Can ,dalıp giden adamın yanına gelip paçasını çekiştirince Levent ancak giden kadının etkisinden çıkıp kendine gelebildi.

Genç adam şimdiden kıskançlığa başlayan oğlunun Hatice ile gelecek günlerde arasına gireceğini hissederek başını sağ sola salladı.

"Seninle çok işimiz var rakip ."
Can sanki babasını anlamış gibi tüm gücü ile Hatice'nin arkasından bağırırken adam eğilip oğlunu kucağına aldı.

"Tamam bağırma oğlum sen hep galipsin tamam ! "
Can'ın adamın kucağından inmek için savaşı sürerken Levent bu canavar ile gelecekte nasıl baş edeceğini düşünüyordu.
"Belli oldu romantik anların katili olacaksın sen ! Oğlum azıcık izin ver de baban anneyi tavlasın. "

Söylenerek kucağında ağlamaya devam eden Can ile Hatice'nin odasının kapısına vurdu.

Genç kadın sırtını yasladığı kapıda bir süre öylece durdu.
Levent ile dün gece öyle bir hayatın kapısını aralamıştı ki yaralı kalbinin bu aksiyona alışması belli ki zaman alacaktı.
Adamın sadece bakışları ile bu hale geldiğine inanamayarak dolaba doğru yürüdü ,yeşil elbisesini beğenerek aldı.

Üzerindeki pijamayı çıkarıp elbiseyi üzerine garip fakat içine sığmayıp taşmak isteyen mutluluk ile giyindi.
Saçlarını toplamaya karar verdiği an Levent'in dokunuşunu hatırlayıp geri açtı.
Omuzlarına dağılan siyah dalgalı saçlarını tarayıp odadan çıkmak için arkasını döndüğü an vazgeçip geri döndü.
Aynadaki aksine bakıp çekmeceden göz kalemini çıkardı.
Düğünler dışında makyaj yapmayan genç kadın iri gözlerine sürdüğü kalem ile kendi daha iyi ve güzel hissetti.
Odadan çıkmak için hareketlendiğinde Can'ın mızıldayan sesini ve Levent'in ona verdiği yanıtları duymaya çalışarak kapıya yaklaştı.

Adamın ne dediğini anlamak için kafasını dayadığı kapı birden çalınca sıçrayarak uzaklaştı.

Kendi haline sinirlendi .
"Of ne heyecan yaptın sende ! Sanki hayatında hiç bir erkekle bir yaşamadın. Kızım senin boyun kadar kızın var az bir sakin ol Ne bu heyecan anlamadım ki !" Diye söylensede kalbi bu durumlarda acemiydi işte nasıl olmasın.
Bir erkeğin sevgisini ve beğenisini on senelik evli olmasına rağmen  yaşamamıştı ki !

Bir adamın beğeni dolu bakışlarını üzerinde hissetmemişti.
Aşka davet edilmemişti. Çok yanmıştı ama onunla yangınlara el ele yürümek isteyen olmamıştı.

Kapıyı açınca karşısında gördüğü Levent ve Can'a içinden geldiği gibi gülümsedi.

"Günaydın benim yakışıklı paşam . Anne seni aç mı bıraktı bugün ?"

Levent karşısında gördüğü kadın ile yutkundu.

Bir kadın sevildiği zaman böyle güzel oluyordu demek diye düşündü.

Gözleri buluşunca Can'ın huysuzluğuna inat oğlunu sıkı sıkı kucağında tutup Hatice'ye vermedi.
Hatice ise babasında durmak istemeyen çocuğu kucağına almak için elini uzattığında Levent kızın alnından ve saçlarından öptü.

Bir Uzun Yoldan Geldim Where stories live. Discover now