Chapter 26 - Thank you!

2.6K 88 9
                                    

Author's note: 

EDITED.

This chapter is dedicated to @Paula0803.

***


CHAPTER 26 - THANK YOU!

CHAIIRA'S POV

The next day, I woke up early in the morning. Hindi ko alam kung bakit. Haha. Baka nga kasi wala na yung rumor tungkol saakin. Malamng humupa na yung pinag-uusapan nila at malamang nalipat na 'yon kay Mysty. Psh. Pwede naman kasing kausapin ng maayos e. Porket naiinis ako kay Max e. 

At dahil maaga ako nagising, napagdesisyunan kong pumunta sa kwarto ni Ate. It's six o'clock in the morning and normally six-thirty siya nagigising. Kaya mambubulabog ako ng taong tulog. Haha. Wag na si Mama, she needs rest. Si Ate, erm... she doesn't need it. HAHAHA. 

I slowly sneaked inside her room, making sure not to make any noise para hindi ko siya magising because what I plan to do is to wake her up by jumping on her bed. I smiled slyly. Ang saya nito! Hahahaha. I pulled off my prank real quick and started jumping like a child.

"What the--?!" Muntik na magmura si Ate dahil sa ginawa ko. Haha. Tawa ako ng tawa at wala akong pake kahit sinasabihan niya akong babatuhin niya ako ng unan kapag hindi ako tumigil sa pagtalon. But I stopped jumping after dahil napagod din ako. Haha. Ang tagal ko ring hindi ginawa 'yon. 

Umupo ako sa tabi ni Ate habang hinihingal-hingal. "Miracle! Ang aga mo gumising! What's up?" Ewan ko kung sarcastic si Ate or sadyang masaya lang siya na makita akong maagang nagising dahil hindi naman ako gumigising ng mas maaga sakanya. 

"Well.. I don't know, Ate. Ewan ko ba." I said while smiling sweetly. Hindi ko rin nga alam kung bakit ako good mood e. "Anyway, what happened with your conversation with Ice?" I asked her with a teasing tone. 

"He said... He needs to move on because someday he'll love me back." Tumili si Ate sa sobrang kilig. Well, sino ba nama ang hindi kikiligin? Ako nga iniisip ko palang, kinikilig na ako. You know, a guy repaying back the love you're giving him so sweet. 

"I'm so happy for you, Ate." Nakangiting sabi ko sakanya. "Maybe he was not the right man for me. Who knows, maybe there's a better guy for me." Sabi ko. Ideal man ko si Ice, yes. The characteristics, his attitude towards women makes . Katulad ng ibang babae, ideal ko rin ang katulad nya. Pero ganun nga yata talaga ang tadhana. Ipaparanas nya muna yung sakit para matuto ka.

Sabi nga nila... If there's a rough road expect that there'll be a smooth one coming. Oha? Hahahaha! English!

Magpapasalamat ako ngayon kay Max. Kahit na yung motivation nya is para sa school reputation, I still want to thank him kasi natulungan nya akong hindi maasar, hindi mapagusapan sa school. See? May good side din pala sya.. pero ngayon lang. Magbe-bake ako ng cookies. Kahit na naiinis ako sakanya, I'm still a nice person. Pinalaki ako ni Mama ng may tamang attitude and I think giving him something would make him feel special. I mean, naramdaman niya na nag-thank you ako. Ganern. Special ka diyan. Hmph. 

***

Natapos ko na ang lahat ng kailangan kong gawin. Naka[agbake na ako ng cookies, nakaligo na rin ako and andun na rin yung Thank you letter sa loob. I just wanna be thankful. That's all. 

Pumunta ako kaagad sa school pagkatapos kong gawin yung mga kailangan kong gawin. Dinala ko yung baked cookies ko and of course the things I need for school. Ang saya ng araw ko ngayon. Nakangiti ako mula pagkaalis ko sa bahay hanggang sa pagdating ko sa school.

Mr. Sungit and Me (REVISING//EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon