Chapter 1 - Crossed Pathways

15.6K 266 37
                                    

Dedicated to: my bestfriend, Ahlie.

***

CHAPTER 1 - CROSSED PATHWAYS

CHAIIRA'S POV

I felt something hovering over my head. I winced and continued my dream... Tungkol saan nga ba ulit yung panaginip ko?


Wait... 'Di ko na maalala.


"Chaiira..." I heard a faint voice coming from my right side, maybe five o'clock.


"Chaiira..." This time, as the voice grew closer, I felt her minty breath over my face, lingering through my nostrils. My brows furrowed as I realize what the person is doing to me.


I felt a light shake in my wrist, but I managed to just stay asleep... I guess?


"HOY CHAIIRA!" Sigaw na yung sunod na narinig ko kaya agad akong napabalikwas sabay sabi ng, "AY KABAYO!!"


Kainis naman. I glared at my sister for waking me up. Maganda na yung panaginip ko e! Hindi ko na tuloy maalala. Wala tuloy akong masusulat sa dream diary ko. Tsk.


"Spare me from the glare, Chaiira." Inikutan niya ako ng mata at sumalampak sa brown beanbag ko na nasa tapat ng bintana.


She knows I don't want her sitting on my precious baby bean bag. Hay nako...


"Are you awake now? Kailangan na kasi natin pumunta ng campus, just in case you don't know, little sister." She twirled her hair in her finger and looked at me while batting off her eyelashes. Ganyan ba talaga 'pag galing sa ibang bansa ng ilang taon?


What happened to her? Seriously?


"You still haven't changed. Tulog mantika ka pa rin katulad ng dati." She mentioned while smiling at me. I suppose she's trying to suppress a laugh.


"Tignan mo, may laway ka pa sa gilid ng bibig mo." This time, she laughed out loud. I immediatley run my way in front of the mirror just outside my room to check my face.


Nung narealize ko na wala pala akong laway sa gilid ng bibig ko, hinabol ko talaga si Ate papasok sa kwarto ko.


"Kainis ka talaga, Ate!"


"Aww... I missed you, too!" Sigaw niya mula sa kwarto ko habang sinusubukan niyang sarahan yung pinto ng kwarto ko.


Ilang minuto rin kami nagharutan hanggang sa napagod na kami at napahiga sa higaan ko.


"Okay, Chaiira. Seryoso na 'to. You have to take a bath. Thirty minutes na lang, kailangan na natin pumasok." Napatango naman ako kasi tapos na kami magharutan. Napangiti ako kasi kahit na galing siya sa ibang bansa hindi siya nagbago. Gano'n pa rin. 'Yun nga lang, mas naging Englishera.

Mr. Sungit and Me (REVISING//EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon