Playing with the Player

Chapter 5 - Something or Something?

"Ang kulit mo. Bahala ka nga" dinig kong sabi nya kaya medyo natuwa ako tapos ay binuksan ko ang cabinet na sinasabi nya at nakita ko doon ang mga hinahanap ko. Nakita ko na rin kung saan nakalagay yung bread

" Gagawa ako ng egg sandwich for breakfast kaya ang mabuti pa umupo ka nalang dyan at manood"

Ang akala ko kokontra pa sya pero nakita ko na lang sya na umupo sa high chair at binantayan ako kaya hinayaan ko na sya  at nagsimuna na akong magluto ng itlog na expertise ko.

Sa buong pagluluto ko ay nakatingin lang sa akin si Gabriel at tahimik nyang pinagmamasdan ang mga ginagawa ko pero tuwing may gagawin akong ayaw nya ay palagi nya akong sinisita feeling ko tuloy marunong din sya sa kusina ang OC nya kasi.

" One at a time lang dapat ang paglagay ng egg sa pan wag sabay-sabay at careful ka sa mantika baka kumalat sa stove." sabi nya

" Relax ka nga lang dyan marunong akong magluto kaya madali lang ito"

Tapos nun hindi na sya sumagot. Kaya hinayaan ko na lang sya hanggang sa matapos ko na ang pagluluto. Tinimpla ko na rin yung coffee galing sa bag ko 3in1 coffee iyon na nakuha ko sa raffle sa grocery store

" Tara kain na tayo" yaya ko sa kanya

" Ito na  yun. Wala ka man lang presentation?" komentaryo nya

" Kailangan pa ba yun eh sa sikmura din naman mapupunta yan. Tara na kain ka na"

" Sana nag pa- deliver na lang tayo" aniya pa

" Kung ganun yung ginawa mo baka hanggang ngayon naghihintay parin tayo. Isa pa hindi healthy sa katawan ang puro ready to eat foods hindi mo ba alam yun?" tanong ko sa kanya

" Again who cares?" sagot ni Gabriel

"Again din sabi ko I care. Kumain ka na nga lang"

Parang maamong tupa na sumunod naman sya at kinain ng walang reklamo ang luto ko, pareho naming naubus lahat kahit na ang 3in1 coffee na tinimpla ko hindi nya pinatawad. and in all honesty natuwa ako dahil dun. 

" Ililigpit ko lang tong mga kalat ko tapos magbibihis na ako" sabi ko sa kanya habang isa-isa kong nilalagay sa lababo ang mga platong ginamit namin.

" Leave it there ako na ang magliligpit dyan" sabi nya 

" Thank you" sabi ko 

" " That's the least I can do for making me breakfast" 

" What's wrong?" wala sa isip na tanong ko kay Gabriel

" What do you mean?"

" Something tells me na you're not a breakfast person"

" Well, I haven't eaten breakfast for a very long time especially here and with someone"

" Can I ask why?"

" Una, Tulad ng alam mo bahay ito ng kaibigan ko at hindi ako nagdadala ng babae dito, dahil I respected him a lot. Second, you know the story, I party all the time. Most of the time I go home almost morning. kapag gumising ako tanghali na or iiglip lang ako then I'll go to work. Same routine lang everyday. To tell you the truth its been a year since the last time I slept the night here. Madalas uuwi ako dito pagkagaling ko na sa work just to breath tapos aalis agad ako"

" Bakit ka laging nagpa party? hindi ka ba napapagod? kasi ako kagabi lang ako umatend ng party pero napagod na ako agad." Nakita kong tumawa si Gabriel

" You get tired because you're not bored. I'm bored every day that's why I party nonstop"

" Well if you do that nonstop you'll get bored eventually. Kaya ba umiinom ka agad ng alak pagkagising mo para makalimutan mong bored ka?"

" You wouldn't understand. Sometimes it's better to stop worrying things you know?" dinig kong sabi nya meron sa sinabi nya ang biglang nagpaalala sa akin yung feeling na parang nakaramdam ako ng lungkot para sa kanya pero hindi ko dapat sya isipin sya si Gabriel Amoroso at hobby nya ang magpaiyak ng mga babae kaya dapat akong mag-ingat sa kanya.

" In a way, I think I get what you mean" 

" So, Ikaw ano ang deal mo sa buhay?" Tanong ni Gabriel sa akin " Bakit nasa Club ka kagabi at suot yung ganung damit?" 

" Its work. Yung boss ko kasi, Gusto nya ako pumunta doon at magsulat ng article para dun. Yung damit naman, Its my friends Idea binihisan nila ako ng maganda kasi first night out ko" simpling sagot ko 

"Truth is I was surprise to see you there its out of your character, tuwing nakikita kita naka suot ka ng balot sa balat na damit kaya nagulat ako" 

" Kilala mo ba ako?" 

" We leave in the same building Jessie, and we work at the same office hindi kita kilala personally pero I know you. "

" Wow! bago yun ha, akala ko cannot be reach ka at walang pakialam sa paligid pero alam mo pala na workmate tayo at kapit bahay pa." 

" San mo ba kasi na kuha yung tsismis na cannot be reach ako? Hindi ka ba na inform na I play with girls alot?"  dinig kong sabi nya, nakakaloko din ang mga ngiti nya.

" Ahmm.. Siguro I'll go ahead na rin " tumayo na ako at isa-isa ko na kinuha ang mga gamit ko

" Bakit nagmamadali ka? Parang kanina lang kung gumalaw ka dito parang bahay mo ito tapos ngayon nagmamadali ka na makaalis"

" Naalala ko kasi na may gagawin pa ako. Anyway thank you sa pag-invite mo sa akin dito at salamat sa breakfast." Sabi ko habang naglalakad na ako ng paatras sa kanya bitbit ang bag ko mga damit ko at pati ang sapatos ko " Sige alis na ako " sabi ko bago ako tuluyang umalis.

For some reason ayokong maintindihan sya kaya I run at paulit-ulit kong sinabi sa sarili ko na wala akong pakialam sa gusto nyang gawin sa buhay nya.