scrap of paper ⚘ kim taehyung ✓

7.

Jungkook'un gözleri hem elimizde hem de bizdeyken, gözlerimin yanmaya başladığını hissettim. Ben böyle tahmin etmemiştim.

"tebrik ederim, Taehyung." dediğinde, Taehyung gülümsedi ve teşekkür etti. Kalbim paramparça olmuştu ve kırıklar ruhum dört duvarına çizik atıyorlardı.

"tebrik ederim, Na Hee. Umarım mutlu olursunuz." dediğinde sadece kafa salladım.

Sevdiğim adamın önünde başka bir adamla el ele ve onun tebriğini kabul ediyorum..

Tanrım, dayanamayacağım.

Taehyung'un eline kenetli olan elimi biraz daha sıktığımda Taehyung, kaşları çatık bir şekilde bana bakmaya başladı. Bu oynu oynuyorsam, herkesin önünde ağlamamalıydım, güçsüz olmamalıydım. En önemlisi de bana bu oyunu oynarken güvenen adamı yarı yolda bırakmamalıydım.

Sırama oturduktan sonra, Taehyung da yanıma oturdu ve "ne var?" dercesine baktı. Şuan ona sinirliydim, o yüzden konuşmak dahi istemiyordum.

Nihayet son ders de bittiğinde, çantamı toplayıp sınıftan Taehyung'a bakmadan hızlı bir şekilde çıktım.

Taehyung'un, arkamdan hızlı bir şekilde geldiğini hissediyordum ama şuan hiç durmak gibi bir niyetim yoktu. Gözlerim doluydu, önümü göremiyordum ve ismim söyleniliyordu ama takacak değildim.

Aniden kolumdan çekiştirildim ve kendimi duvala Taehyung arasında buldum, daha öncesi hiç adım atmadığım bir sınıfta.

"neden ağlıyorsun?" O kadar yakındı ki yüzlerimiz, nefesi yüzümü yalayıp geçiyordu.

Güldüm.

"neden bana bunu yapıyorsun, Taehyung? Neden?" dediğimde kollarımı tuttuğunu henüz fark ettiğim ellerini gevşetti ve bir süre sonra tamamen temasını kesti.

"ben," dedi ve bir adım geriledi.

"neyse, önemi yok Na Hee."

gitti, arkasında kalbi kırık bir Na Hee bırakarak.

iyi geceler canımlar!
gidişat ve bölüm hakkında yorumlarınızı alabilir miyim, lütfen.