It wasn't worth it, was it?~Δεν αξιζε, σωστα?

Step 2: The worst is coming

Day 5: Friday

Σήμερα είναι η μέρα, η μέρα που θα πάμε στο γραφείο του διευθυντή. Ελπίζω το σχέδιο να πάει μια χαρά και να πάρουμε τις φωτογραφίες για να δούμε τι έγραφε το χαρτάκι του Άγγελου... Πήγα στο σχολείο και συναντήθηκα με τον Νικόλα.

Νικόλας:- Είσαι έτοιμη? Μόλις κτυπήσει το κουδούνι όλοι θα πάνε στο μάθημα και εμείς θα πάμε στο γραφείο.

Εγώ:- Έτοιμη, αλλά που είναι η Άννα? Πρέπει να απασχολήσει το διευθυντή!

Νικόλας:- Λες να μετάνιωσε και να μην θέλει να μπλέξει με αυτά, μπορεί να φοβήθηκε.

Εγώ:- Θα μας το έλεγε.. αν δεν έρθει ολα θα πάνε στραβά!!

Νικόλας:- Τι θα κάνουμε?

Είπε και τότε κτύπησε το κουδούνι. Ωχ τι θα κάνουμε? Δεν ήρθε η Αννα! Με φοβισμένο βλέμμα κοίταξα τον Νικόλα, τώρα δεν έχουμε επιλογή πρέπει να πάμε! Προχωρήσαμε προς το γραφείο του διευθυντή, κτυπήσα την πόρτα. Ο Νικόλας την άνοιξε και είδαμε το διευθυντή να κάθεται στο μεγάλο γραφείο του. Μπροστά από το γραφείο υπήρχαν δυο καρέκλες, καθίσαμε εκεί.

Διευθυντής:- Λοιπόν..

Είπε και έβλεπε ταυτόχρονα τον υπολογιστή μπροστά του.

Διευθυντής:- Εδώ βλέπω πως η καθηγήτρια σας έδωσε αποβολή εχθές. Και επίσης λέει οτι ρίξατε ενα χαρτί υγείας εν ώρα μαθήματος?

Νικόλας:- Ναι..

Διευθυντής:- Και γιατί ολα αυτά?

Εγώ:-ε δεν ξερω έτυχε..

Διευθυντής:- Δεν τυχαίνουν αυτά τα πράγματα. Μιλήστε μου, έγινε κάτι?

Νικόλας:- Καλά δεν μπορούμε και εμείς να ξεσκάσουμε λίγο?

Συνέχισε να απαντάει ο Νικόλας μέχρι να σκεφτούμε μια λύση. Πως θα τον διώξουμε.. πρέπει να ψάξουμε. Και σαν τα σκεφτόμουν αυτά, άνοιξε η πόρτα. Ήταν ενας καθηγητής.

Καθηγητής:- Κύριε Διευθυντά! Μια μαθήτρια λιποθύμησε στο διάδρομο!

Είπε ανήσυχος και ο Διευθυντής σηκώθηκε γρήγορα και βγήκε από την αίθουσα. Εγώ και Νικόλας χαμογελάσαμε, διότι καταλάβαμε αμέσως οτι η Αννα έκανε αυτό που έπρεπε. Οταν έφυγαν ολοι, εγώ και Νικόλας σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να ανοίγουμε συρτάρια. Βρήκαμε ενα φάκελο που ονομαζόταν 08/01/2020.