"This isn't about me, we are talking about your safety, Miss." He said.

"Safety, puro ka nalang ganyan! Call me Winter! Puro ka Miss Almedarez, woman! Can't you consider me atleast like a friend?"

Natahimik s'ya roon at nakagat ko ang labi ko sa irita.

"I understand your sentiments, I really do! Kahit napipilitan ka lang sumama sa reunion na 'to, kasi kahit ako ayoko! But my parents asked me to at ayaw ko silang biguin nanaman, sa paraang ganto manlang ay makabawi ako." I hissed quietly and looked away.

Natahimik kaming dalawa at masama ang loob na bumaling ako sa salamin ng sasakyan at pinaglaruan ang pouch ko.

"Hindi ako napipilitan," He said and I just laugh a little and shook my head.

"Yeah? You think I'll believe you?"

"I volunteered to come with you," He said pero hindi ako lumingon sa kanya.

"Winter..."

Huh! And now you're calling me by my name! Manigas ka d'yan!

Winter mo mukha mo!

Tuyot man ako ngayon but I don't need you! Maghahanap ako ng irrigation sa reunion! Makikita mo!

"Winter," Tawag n'ya ulit sa akin at ngumuso lang ako at humalukipkip.

Hindi na kami muling nag-imikan sa byahe at nang makita ko ang malaking hall na paggaganapan ng reunion ay mas sumama ang loob ko.

"What now?" I whispered softly in thin air. "I have to be strong infront of that woman."

Natigil ako sa pagbulong nang tumikhim si Warrion at nagsalita.

"We're here," He said and went out of the car, tinanggal ko naman ang seatbelt ko at nang buksan ni Warrion ang pintuan ko at inilahad ang kamay n'ya ay inirapan ko lang s'ya at nagmartsa paalis.

"Winter!" He exclaimed, irritated at me at ngumiwi lang ako.

"Come here!" He demanded at natigilan ako nang maabot n'ya ang braso ko at marahan akong inilapit sa kanyang katawan.

"What?!" I groaned and tried pushing him pero naagapan n'ya ito ng mabilis na paghapit sa baywang ko kaya tumama ako sa dibdib n'ya.

"Warrion!" I hissed.

"No, you stay here. Don't be stubborn." Iritadong sabi n'ya at bumaba ang tingin sa akin, his green eyes are blazing, parang naghina ang tuhod ko roon pero tumikhim ako.

"I am not stubborn!" I rolled my eyes and wiggled pero pinirmi lang n'ya ako.

"You are," He hissed at nang paluin ko ang abs n'ya ay wala manlang s'yang reaksyon at inirapan din ako.

"Sige, mag-irapan tayo dito!" Bulong ko pero hindi s'ya umimik at medyo gumaan ang kamay sa aking baywang.

Nilingon ko s'ya at doon ko natantong nasa main entrance na kami ng engrandeng hall. A red carpet was rolled on the floor, may iilang mga pribadong photographer ang kumukuha ng litrato at may babaeng attendant sa may entrance.

Natigil ako pero nang sumulyap ako kay Warrion at nakitang wala s'yang pakialam sa paligid ay medyo lumakas ang loob ko.

I should do what he's doing, right?

I sighed. Umayos ako ng tayo at nakita kong natigilan si Warrion pero mabilis ring pinirmi ang kanyang kamay sa aking baywang at iginiya ako papasok.

"Miss Winter po?" The attendant knew me at tumango ako at ngumiti. "With?"

"Warrion," I answered and when she nodded ay kaagad kaming pumasok ni Warrion sa hall.

Heart of DarknessМесто, где живут истории. Откройте их для себя