Asthalia [NOT EDITED]

Asthalia 40

"Arghh!" Agad itong napahawak sa dibdib niya ng kapusin siya ng paghinga. Ipinikit niya ang mga mata ng bigla nalang umikot ang kanyang paligid.

"Aaahh!" Napahigpit ang kapit nito sa railings para doon kumuha ng lakas. May kung anong nangyayari dito na hindi niya kayang pangalanan.

Sumiid ang kirot sa buong katawan nito, tuluyan itong napaluhod. Hinahabol nang marahas ang sariling paghinga. Tumutulo ang pawis nito mula sa noo.

"Stop! Make it Stop! Ahhh!" Sigaw nito na sinundan pa ng malalakas at malulutong na pagmura. Hindi na pantay ang paghinga nito.

Hanggang sa sunod sunod na katok ang narinig niya sa kanyang silid.

"Rayver! Open this door! Rayver!" Mararahas na katok ang sumunod dito hanggang sa tumalsik nalang ito bigla. Natigilan ang lahat ng makita ang sitwasyon ni Rayver sa veranda.

May luha ito sa mga mata, mariing nakapikit na tila ba nilalabanan ang sakit. It was just like, may kung anong pumapasok sa katawan niya. It was damn painful! He even beg to stop whatever it is!

"R- Rayver.." humakbang papalapit si Austin.

"Stop! Don't come near me!" Pagbabanta ni Rayver ng maramdaman ang kapangyarihan na naguumapaw sa loob niya. He knows na hindi lamang ito ang kapangyarihan niya. It seems like, may ibang kapangyarihan na kusang pumapasok sa loob niya.

"ARGHH! AHHH!" Mahapdi ang buong likuran nito, masakit na para bang unti unting pinuputol ang bawat bahagi ng katawan niya. Hindi niya kaya ang sakit, ang hapdi, ang kirot ng kung anong bagay na iyon.

Dumudoble at nanlalabo ang kanyang paningin. Sinabayan pa ito ng malakas na ihip ng hangin. He don't know where and when this happened, he just want this to stop. Just stop.

"Rayver.." agad na hinawakan ni Icey ang braso ni Azin sa tangkang paglapit sa kaibigan.

"Don't. Hihigupin lamang nito ang kapangyarihan mo." Walang emosyong sambit ni Icey habang matiim na nakatingin kay Rayver na naghihirap.

"What the hell are you saying?" Kunot noong tanong ni Azin kay Icey.

"Look at his wings." They both look at Azer's wings. "Patapos na ang ritwal, at kapag lumapit ka sa kanya, hihigupin lamang nito ang kapangyarihan mo."

"Anong ritwal ang sinasabi mo?"  Binitawan ni Icey ang mga braso ni Azin. Gulong-gulo at natatakot.

"Asul.. Asul sacrificed herself para mabuong muli ang pakpak ni Azer. And that..  that is the ritual."

Austin and Azin gasp in horror. At bigla nalang bumalik sa isip ni Azin ang mga pangyayari na ipinakita ni Asul sa kanya nung mga panahong binantaan niya na layuan ang kaibigan ng makita na nagkakamabutihan na sila. Those blurred images, films na pumasok sa loob niya. The death of Yarind, the wings, the sacrifices, tears, gasps, and even the veranda that he sees.

Ganitong ganito iyon. Tinakasan ng kulay ang mukha ni Azin. He knows that this will happened and he don't do anything about it. Guilt consumes him, kung bakit hindi nito sineryoso ang sinabi ni Asul. Kung bakit pinili niyang iwaksi sa isipan lahat ng bumabagabag dito.

They stood there, in silence at minasdan kung paano tumayo si Azer. He looks much colder than the usual, more powerful.

"That wings.. it's Asul.."

Purong kulay itim ang kaliwang pakpak nito, katulad ng sa agila, may highlights na kulay blue at bahagya pang may kidlat na lumalabas. At ang kanang pakpak naman nito ay brown at may red na highlights just like his original wings.

Lumingon sa gawi nila si Rayver Azer.

"What.. happened to me?" Tanong nito sa mga kaibigan. At ang mas nakakabigla pa sa estado nito ngayon ay ang kaliwang mga mata niya. Kulay asul, matingkad na kulay asul na kagaya ng mga mata ni Axine.

Walang gumalaw sa mga ito. Hindi makabawi sa labis na gulat at pagkamangha sa mga nangyari.

"She.. she sacrificed.." sambit ni Icey na unang nakabawi sa gulat. Napuno ng pagkagulo ang mukha ni Rayver, pumasok ito sa silid at kaagad na tiningnan ang sariling repleksyon sa salamin.

"No.. no!" Nagimbal ito sa nakita. Sa pagbabago ng mga pakpak at ng kaliwang mata nito. Si Asul na para bang naging bahagi na ng katawan niya, ng pagkatao niya.

"She loves you so much to the point that she actually sacrificed herself." May halong lungkot na sambit ni Austin.

"I.. I don't want this. I want her back." Tanggap ko na ang putol na pakpak ko, basta't bumalik siya sa'kin. Tanggap ko na nawala halos kalahati ng kapangyarihan ko basta manatili siya sa'kin. I don't need those precious wings! I need her! She's just the one I need not this! Damn it! Damn it!

Nanghihina itong napaupo sa gilid ng kama. Hindi na nagtangka ang mga kaibigan nitong lumapit. Nanatili silang nakatayo roon, minamasdan ang nakayukong si Rayver, nalulunod sa sari-sariling pagiisip.

Ayaw magsink in sa kanila ang ginawa ni Asul. Ni wala manlang paalam, any last word. Hindi manlang nila ito nakausap simula ng matapos ang tournament. Ni hindi sila nagkaroon ng pagkakataon na kamustahin ang isa't isa, pagusapan ang mga susunod na hakbang.

She just sacrificed not minding what will happened next. She just sacrificed herself without her friends' consient. She's unfair. Unfair for not being able to faced consequences. For not being able to faced her friends and consult for advices. But, Axine is Axine. Asul is Asul.

Nagsakripisyo ito ng hindi inaalam ang opinyon ng mga kaibigan, ng hindi iniintindi ang mararamdaman ni Azer sa ginawa niya.

She just love him unconciously and that makes her, her.

No one will know what will happened next.

--
EPILOGUE IS NEXT.