B🍯L GÖZLÜM

~ Birden geldin aklıma.

Yazardan...

Konser Akşamı,
Arda içinde daha fazla tutamadığı şeyi Eyleme itiraf etmeye karar vermişti öte yandanda Burağında Eylemi sevmesi...Ona kolay gibi gelen ama zor bir rakip olan Burak onu çok kuşkulandırıyordu. Arda Eylemin yanına giderek onu ağaçlık bir alana götürdü
İkisi beraber gitti. Burak'da onları takip etti.

Arda söze girdi:"Eylem ben..."diye başladı. "Ben galiba sana... Tamam ya ben sana aşık oldum."dedi kendini toparlayarak. Eylemin gözleri açıldı bir an "Ne?"nidası koptu birden. "Sen ne?"diye devam etti. "Biliyorum senin için zor bişey bunu direk söylememem gerekirdi ama durum böyle, 2 kaç gündür seni aklımdan çıkartamıyorum, beynimin yada kalbimin bir köşesinde saklanmışsın gibi bu his. Ben... üf ilk defa böyle bir şey ile karşılaşıyorum be-" Eylem Arda'nın sözlerini keserek:"Bak Arda seni kırmak istemem ama ben sana karşı bişey hissetmiyorum yani şey... ben sana o gözle hiç bakmadım yani ben bilmiyorum."dedi ve sonunda cümlesini bitirdi. "Biliyorum ve anlıyorum seni zaten bende daha yeni farkına varıyorum hislerimin ve sana bunları haberin olsun diye söyledim. Ama izin ver kalbine gireyim bak ciddiyim izin ver kalbin benim için atsın benim kalbimin senin için attığı gibi." Burak onları ağacın arkasında izlerken Arda'nın söylediği söz sözler onun kalbinde bir acıya neden olmuştu "Ya Eylemde onun severse?"diye düşündü ve orayı hemen terketti. "Gör beni Eylem!"dedi Arda ve bir adım yaklaştı. "Bak şu an iyi değilsin bence sonra konuşalım Arda sonra."dedi ve Arda'yı tek başına bırakıp gitti. Burağı aramaya başladı. Etrafına bakındı ancak Burağı göremeyince Burağa mesaj attı

Gamzeli:Burak ben çok kötüyüm nerdesin?
(görüldü...)

Burak bir ağacın altında, yarım kalan içkisini yudumluyordu. Eylemi Arda'nın yanına gitmesi ve Arda'nın söyledikleri hem Burak'ı hemde Eylem'i derinden etkilemişti...

Burak'tan
Eylem, bakışlarında huzur bulduğum...
Nasıl olurda kendi ellerimle onu bir başkasına bırakmıştım...
Nasıl olurda onun gitmesine izin vermiştim?
Bile bile Arda'nın onu sevdiğini bile bile...
Ben bunu nasıl yapmıştım...

Yazardan...
Eylem Burak'ı görüp Burak diye bağırdı.
Burak ona aldırış etmeden içkisini yudumlamaya devam ediyordu. Eylem onun aksine daha da güçlü bağırmaya devam ediyordu.
Eylem:Burak yeter bak bana
Burak:Niye izin verdin?
Eylem:Neye izin vermişim?
Burak:O boktan herifin seni sevmesine ve seni üzmesine?
Burak:Söyle Eylem!
Burak:O adamın seni sevmesine niye izin verdin?Eylem sessizliğini bozdu...
Eylem:Burak yeter artık, ben sana derdimi paylaşmak bir yol bulmak amacıyla geldin senin yaptığına bak. Ben mi dedim sanıyorsun bana aşık ol ben mi dedim?
Söylesene neden susuyorsun söyle?.
Burak:Görmüyor musun? O mal herifin seni üzmesine izin verememen.
Eylem:Niye Burak ben senin neyin oluyorum?
Burak içinde yanan kalbiyle zorlasa olsa cevabını verdi.
Arda:"Sen bana Kayranın emanetisin sana sahip çıkmalıyım."
Eylemin bir anda yüzü düştü belki de beklediği cevap bu değildi. Ve ardından
Eylem:Burak artık bunlar bana fazla ikinizde beni fazlasıyla yoruyorsunuz."dedi ve kendi kalbini ve onun paramparça etti.
Burak belkide ikinci hatasını yapmıştı. Cümlesini söyleyip oradan uzaklaştı.

Öyle mi... Ben seni daha fazla yormayayım Eylem...

(23.57)
Anonimim:Pişt naber bal gözlüm?

Anonimim:Ben iyiyim seni gördüm daha iyi oldum...

Eylem: Sıktın artık kimsin?

Anonimim:Artık gerçekleri öğrenme zamanı geldi.

Anonimim:Ben konsere gittiğin kişilerden biriyim.

Anonimim:Daha soru sorma!Uyu artık

Eylem:Neden şimdi yazma gereği duydun?

Anonim:Birden geldin aklıma.

Anonim kimdi?
Arda mı? Burak mı?
🌵Vote pls
🌵Nasıldı?
🌵Heyo döndüm?