3.Bölüm - Kefalet

884 55 0
                                    

Aradan 3 yıl geçmişti.

Ömer'in gururunu, sevgisini paramparça edip arkasında bırakmasının, Banu'nun babasının güvenini kaybedip hayallerini kenara bırakmasının üzerinden geçen 3 yıl.

Şimdi hayat onlar için çok farklı yerlerdeydi.

Banu Begüm artık 20 yaşında olgun bir kızdı. Geçen 3 yıl içinde çok değişmişti. Olgunlaşmıştı. Bakışlarına bir hüzün oturmuştu. Babası ile ilişkisi ise eskisi kadar iyi değildi.

Saçlarını kaybettiği gün kopan saçları gibi ardında çok şey bırakmıştı.

Bunlardan biri de Ömer'di. Ne aylar içinde Şarm El Şeyh'e gelmişti ne de ona bir haber yollamıştı. O gece kaybolmuş ve bir daha geri dönmemişti.

Banu Begüm ise o günden sonrasında bir kız olarak saygı görmemişti.

Zaten Habbab'ın da amacı buydu.

Saçları kısa bir kadın kadından sayılmazken Banu Begüm'ün ensesinden kesilmiş, erkek kardeşiyle aynı boyda olan saçları hiç bir erkeğin yanına yaklaşmamasını sağlıyordu.

Dışarı çıkamaz olmuştu. Eve kapatmıştı kendini. Ne bir gösteride görünmüş ne de bir gösteriye gitmişti.

3 yıl sonunda ise saçları sırtına kadar uzamıştı. Ama hala eski uzunluğuna ve ışıltısına sahip değildi. Sanki saçları bile hissetmişti Banu Begüm'ün hüzününü.

Ancak üç yıl sonunda bu üzüntülü havayı değiştirecek olan haber gelmişti.

Yeni bir festival ve gösteri için Şarm El Şeyh'den ayrılıyorlardı.

Habbab'ın yeni güzergahı Fustat (Kahire) 'ydi.

. . .

Habbab'ın develeri yavaş yavaş şehre giriş yaparken Banu Begüm bu bölgenin daha sıcak olduğunu fark etmişti.

Kız kardeşleri ikili olarak develere binmişlerdi. Banu ise Mohan ile birlikte binmişti.

İçinde oturdukları tahtırevanın etrafı tülle kaplıydı ve içini göstermiyordu. Ama Banu Begüm dışarıyı rahatça görebiliyordu.

Mohan Banu'nun koluna dokunduğunda Banu Mohan'a döndü.

Mohan gülümseyerek "Burada iyi olursun değil mi abla?" dediğinde Banu Begüm kaşlarını çatıp "Nasıl yani?" dedi.

"Şarm El Şeyh senin için kötü anılarla dolu. Ben seni daha fazla üzgün görmek istemiyorum. Lütfen burada mutlu olacağını söyle."

Banu Begüm gülümsedi. Sonra Mohan'a sıkıca sarıldı.

"Mutlu olacağım. Söz."

Şehre girdiklerinde kervanı firavun Ramses'in adamları karşılamıştı.

Adamlar önce tüllü tahtırevanların olduğu develere baktı. Herkes kadar onlarda meraklıydı Habbab'ın kızlarına. Habbab'ın elini dostça sıktılar. Sonradan adamları kızların develerini kalacakları yere yönlendirdiler.

Habbab'ın KızlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin