Habbab'ın Kızları

21. Bölüm-Muharebe

Geçen bir haftanın ardından mescid tıklım tıklım doluyken Banu kucağındaki oğlu Ebubekir ile ayakta gelenleri karşılıyordu.

Banu bir hafta içinde toparlanıp kendine geldiğinde Ömer ile birlikte mescitte bir kuran okunmasını istemişlerdi. Böylelikle her şey, herkes hazırlanmış insanlar gelmeye başlamışlardı.

Ömer ile Banu'da gelenleri karşılıyorlardı.

Gelenler baş selamı verdikten sonra içeri geçip yerleşiyorlardı.

Ömer ile Banu'nun önünden iki kişi daha geçtiğinde Banu arkalarından gelenlere bakmak için başını çevirdi. İşte o anda hiç istemediği iki kişiyle karşılaştı.

Kaşlarını çatmış bir şekilde karşısındaki ikiliye bakarken Ömer önden gidenler ile kısa konuşmasını sonlandırmış, o da Banu gibi arkadan gelenlere bakmıştı.

Ve aynı anda onun da yüzü düşmüş, karşısındakilere sorgulayarak bakmaya başlamıştı.

Aynı zamanda onlara bakan çoğu kişi de bu dörtlüyü yan yana gördüğünde küçük bir şaşkınlık yaşamışlardı. Ortam bir anda sessizleşmiş ve gerilmişti.

Herkes merakla girişe bakıyordu.

Bu sessizliği bozan kişi Kahir oldu.

Ömer'e elini uzatıp "Tebrik ederim Emir Ömer. Haneniz, ocağınız yavrunuzla bereketlensin." dedi.

Ömer kısaca Kahir'i süzdü. Ardından elini tutup sıkarak "Sağol." dedi.

Aynı zamanda Hacer'de gülümseyerek Banu'ya bakıp "Allah uzun, sağlıklı ömürler versin Banu Begüm." dediğinde Banu bıkkın bakışlarını kapıya doğru çevirerek "Amin, amin." dedi.

Hacer'i sevdiğini söyleyemezdi. Görmeye tahammülü de yoktu. Hala yaptıklarını, oynadıkları oyunu unutmamıştı.

Ömer eliyle içeriyi işaret edip "Buyrun." dedi.

Kahir gülümseyip "Buyuralım bakalım." dedi ve içeri ilerledi. Hacer'de peşinden gitti.

İkilinin yanlarından uzaklaşmasıyla Banu arkalarından yüzünü buruşturup "Bunlar hangi yüzle gelmişler buraya?!" dedi.

Ömer ise uyarıcı bir şekilde "Banu." dedi.

"Ne? Yalan mı? Sanki birbirimizi çok seviyormuşuz gibi mi davranacağız? Benim halim tavrım belli en azından."

"Değişmiş olabilirler. Kimsenin içini bilemezsin."

"Hiç sanmıyorum. Olsa bile insanda utanma olur, buraya gelmez!"

"Uzatmayalım Banu. Hayırlı bir iş için toplandık, hayrını götürmeyelim."

Banu bir süre dik dik Ömer'in yüzüne baktı. Ardından derin bir nefes alıp kapıya döndü.

Yeni gelenlerin ardından yerlerine geçtiler. Banu kadınların yanlarındaki yerlerini alırken Ömer'de erkeklerin yanındaki yerini aldı.

Sureler, dualar okunup zikir çekildikten sonra kenardan bir grup ayaklanıp ortaya geçti. O sırada yiyecekler ve içecekler dağıtılmaya başlanıldı.

Bu grup kenardan müzik aletlerinide aldıktan sonra ortadaki yerlerini aldıklarında bir tanesinin başlaması ile diğerleride devam etti. Ardından aralarındaki kişi müzik eşliğinde şarkıyı söylemeye başladı.

O sırada Hacer Banu'nun yanına geldi.

Banu başını çevirip Hacer'e göz ucu ile baktıktan sonra önüne döndü.