အမုန်းမြစ်ဖျားခံသော မြတ်နိုးခြင်းလင်္ကာ[Completed]

သခင္​[14]

အဲဒါမွမဟုတ္​ရင္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား....။

မီးဖိုခန္​းထဲ​ေရာက္​သြား​ေတာ့Jung Kook​ေတြ႔လိုက္​ရတာက သူပစ္​ခ်ခဲ့တဲ့ ပန္​းကန္​​ေတြကိုထိုင္​ၿပီး႐ွင္​းလင္​းသိမ္​းဆည္​း​ေနတဲ့သူ....။

ႏွဖူးကစီးက်လာတဲ့​ေသြး​ေတြကည၀တ္​အက်ႌအျဖဴ​ေရာင္​​ေကာ္​လံ​ေပၚထိပင္​​ေရာက္​​ေန​ေလၿပီ.....။

ဒီ​ေလာက္​ျဖစ္​​ေနတာကိုမနာတာလား....။ မနာခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေနတာလား....။

ဒီ​ေလာက္​လူသနားရ​ေအာင္​မ​ေနပါနဲ႔လို႔သတိ​ေပး​ေနရက္​နဲ႔....။

အမွန္​​ေတာ့Kim Tae Hyungဆို​ေသာလူသားသည္​ Jeon Jung Kook၏ ႏွလံုးသားဘယ္​​ေလာက္​ထိမာႏိုင္​မလဲဆိုတာကို နည္​းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔စမ္​းသပ္​​ေန​ေလသည္​.....။

ခင္​ဗ်ားရဲ႕မ်က္​ရည္​တစ္​စက္​နဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘက္​ကအလံျဖဴျပခ်င္​​ေနၿပီဆိုတာ ခင္​ဗ်ားသိရင္​ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဟားတိုက္​​ေနမွာလား....။

"Kim Tae Hyung...ခင္​ဗ်ားထြက္​လာခဲ့..."

လက္​​ေမာင္​းရင္​းက​ေဆာင္​့ဆြဲၿပီးဘာမွျပန္​မ​ေျပာႏိုင္​ခင္​မွာ ဧည္​့ခန္​းထဲသို႔ ဆြဲ​ေခၚလာခဲ့လိုက္​သည္​....။

"တစ္​စက္​မွမလႈပ္​ဘဲဒီမွာထိုင္​​ေန..."

"Jung..."

"ပါးစပ္​လည္​းမလႈပ္​နဲ႔...."

​ေစာဒကတက္​ဖို႔ဟန္​ျပင္​​ေနတဲ့အ​ေၾကာတင္​းကိုဘာမွဆက္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေအာင္​ပိတ္​​ေဟာက္​ခဲ့ကာ Jung Kook အခန္​းထဲတြင္​႐ွိ​ေသာ ​ေဆး​ေသတၱာကို သြားတက္​ယူလိုက္​သည္​.....။

အ​ေ​​နာက္တြင္ထိုင္​ေ​​​နတဲ့သူရဲ႕ ႏႈတ္​ခမ္​းပါး​ေလး တြန္​႔ခ်ိဳးကာ အျပံဳးပန္​း​ေလးပြင္​့သြားသည္​ကို​ေတာ့ ၀ုန္​းဒိုင္​းက်ဲ​ေနသည္​့Jung Kook မျမင္​မိလိုက္​​ေခ်.....။

_

_________________________________________________

အ!!