Vampire Bite:The Mighty Weapon

Chapter 40 Date

"It's Zedon and Blake." I said.

"Ikaw siguro ang nagsulat dun sa book ko. You know Blake and you wrote his name in my book because you have crush on him."

Tampo na sabi niya. Lumingon naman ako kay Zereph because I know he heard what Phila's said.

"N-no!" Tarantang sagot ko. I look to Zereph and again he is now wearing his dark aura.

"I need to talk to you Loqiue."

Napalunok nalang ako dahil sa sinabi ni Zereph. Wala akong ginawang masama pero bakit ako kinakabahan.

"I'll go with you Loqiue don't you dare leave me here."

Tatayo na sana si Phila ng biglang umupo si Blake sa tabi niya at hinila muli ito paupo.

Nagmadali naman akong tumayo at naglakad palayo sakanila.

"Loqiue! Don't you dare to show your face again! I'll promise I'm going to kill you!"

Galit na sabi ni Phila. But I ignore her and I followed Zereph. They need a time. I know Blake miss her so much.

Phila's PoV

Tahimik akong nakayuko habang ang lalakeng nasa tabi ko naman ay hindi man lang tumigil kakatanong saakin. He is asking me about Neil.

"I'm gonna go."

"Cylene"

Hindi ko natuloy ang paglalakad ko ng biglang tawagin niya ako sa ibang pangalan. Humarap muli ako sakaniya and I look at his eyes.

"I'm Phila and not Cylene"

Pagtatama ko sakaniya. Who's Cylene? Ang layo naman ng name ko dun. I saw his smile so I scowl because of confusion.

"I mean Phila. Can you please help me in my project?"

"Ha?"

Hanna's PoV

"Meron ka na bang idea kung nasaan si lola?"

Tanong ko. Kanina pa kasi siya walang imik e. Parang ang laki ng problema niya. We are here in his car at hindi ko alam kung bakit hindi niya ako kinakausap itatanong ko sana sakaniya kung bakit hindi niya pa pinapaandar ang kotse kasi ilang minuto na rin kasi kami nandito. He is just sitting beside me and he is wearing an unknown face. There is something wrong with him.

"What if I say yes. What will you gonna do?"

"Im going to ask her to stop the curse."

"What if she can't stop the curse unless she going to kill herself."

Tinitigan ko si Zereph dahil sa sinabi niya. Seryoso siyang nakatingin sa harap and I think he don't have an intention to look at me.

"Is there any problem Zereph?"

Sinubukan kong abutin ang kamay niya kaso bigla niyang inistart ang engine. Napaayos nalang ako ng upo at tumingin nalang sa harap. Ang hirap niyang basahin. Ang hirap niyang intindihin.

"Let's have a date."

And now he is staring at me at hindi nga ako nagkakamali nakita ko ang lungkot sa mata niya.

"Before I will say yes. Tell me your problem?"

"I will tell you after the date."

Hindi nalang ako umimik dahil alam kong hindi ako mananalo sakaniya.

•••

"Let's try that."

He said and he hold my hand. Hindi ko kayang maging masaya lalo na at ganito siya. I can't understand him. He really give me an headache.

Kanina pa kami ikot ng ikot dito sa perya pero hindi niya ako inaayang maglaro. At ngayon niya lang ako kinausap. Umiling ako at saka umupo sa isang bleacher.

"Zereph you need to tell me your problem." I said but I got no answer

"Ano ba ako sayo Zereph?" I said again

"You're my life Hanna."

"And why your acting like I am just nothing. Na para bang hindi ako parte ng buhay mo. Ganun ba kahirap magbukas ng problema saakin?"

"You can't understand Hanna"

Mahina niyang sabi. Nakaupo siya sa tabi ko habang nakayuko. Bakit pakiramdam ko ang lungkot niya? Nakakainis! Hindi ko talaga siya maintidihan.

"I'm gonna go."

Inis na sabi ko. Tatayo na sana ako ng bigla niya akong hinila palapit sakaniya. I feel his warm body with mine. His hugging me tightly. I scowl when I heard him sobbing.

"Zereph?"

Lalayo sana ako kaso maslalo niya akong niyakap ng mahigpit.

"Please let me hug you for a minute. Please kahit ngayon lang."

Malungkot niyang sabi. I hug him back and let him cry on my shoulder.

"Please tell me."

Naramdaman ko ang nginig sa katawan niya. Dahil sa sinabi ko.

"I found your grandmother."

"Really?"

Bakit parang ang lungkot niya. Nahanap na niya pala si lola. Dahan dahan siyang lumayo atsaka hinawakan ang pisngi ko.

"She said the curse will stop if she's going kill herself."

Natahimik ako sa sinabi niya.

"Kailangan ko siyang makita puntahan natin siya Zereph"

Pero natahimik si Zereph dahil sa sinabi ko. He look at me. Umiling siya at hinila muli ako palapit sakaniya.

"I will. But before that. Let's enjoy this night."

Masayang sabi niya at tumayo. He smiled at me kaya napangiti nalang din ako.

•••11:30pm

Nasakyan na namin lahat ng ride at nalaro na namin lahat lahat ng palaro dito pero parang wala pang planong magpahinga si Zereph.

"Let's go! Lets play again Hanna"

"Zereph. Im tired."

Hinila ko siya sa para maupo. Hindi ba talaga siya napapagod. It's like he don't want to tell me his problem.

"Let's eat."

Hindi ako nagsalita at tumitig sakaniya. Nahihirapan na akong intindihin siya. Im so confused.

"Zereph you need to tell me now."

Dahan dahan niya akong tinignan and I saw a tears in his eyes. Ano bang problema nito? Dahil sa nakita ko lumapit nalang ako sakaniya and hug him. Ang bigat siguro ng problema niya. Kanina pa siya umiiyak.

"Hindi na kita pipilitin."

Hinamplos ko ang likod niya habang mahigpit siyang niyayakap.

"I love you. I don't want you to leave me"

I smile because of what I've heard.

"I will never leave you."

After what I said Zereph catch my lips using his lips. And kiss me gently.