Daily •Taekook•

•17•

Genç oğlan yapacağı şeyi düşünüyordu.
Yapmalı mıydı?
Yapmamalı mıydı?
Herşey istediği gibi gidiyordu. Bir o kadar da korkuyordu. Bu onun tek şansı ve son şansıydı. Bunu yapmasa bütün planı suya düşecekti. Hiç birşeyi düşünmeden sevdiği adama mesaj attı. Evine gelmesi için. Herşey hazırdı. Günlüğünü alıp masanın yanına koydu. Ve asılı olan ipe gitti. Sandalyeye çıktı. Kafasını ipe geçirdi. Ve ağlamaya başladı o kadar çok ağlıyordu ki. Son olarak seni seviyorum Taehyung diye bağırıp sandalyeyi ayağıyla itti ve boğazının acısıyla çırpınıyordu. Pişman olmuştu. Ölüyordu. Büyük olan hiç birşeyden habersiz evin önüne gelmişti. Aldığı çiçekleri son kez koklayıp sevdiğinin evinin ziline bastı. Ama açan yoktu. Saksıda yedek anahtar vardı. Onu alıp kapıyı açtı. Evde değişik bir koku vardı. Büyük olan ufaklığını arıyordu. En son onun odasına girdi. Girdiği gibi elindeki çiçek yere düşmüştü. Ne yapacağını bilemeden. Küçüğünün bacaklarından tutup onu yukarı kaldırdı. Onu oradan çıkarmak için bütün gücünü kullandı. Onu oradan çıkarıp yatağa yatırdı. Büyük ufağını öyle görünce ağlamaktan hiç bir yeri göremiyordu. Küçüğün son kez sıkıca sarıldı. Giden kokusunu içine çekti. Kokusu yoktu. Gitmişti. Sevgilisini bırakmak istemiyordu. Onu eğer gömerse bir daha göremezdi. Büyük olan ufak bedeni sarsmaya başladı. Uyanacaktı. O ölmedi. Ölemez. O büyüğünü bırakamazdı. Büyük olan küçük olanın yanına yattı. Öylece durdu. Şuan ne yaptığını. Ne düşündüğünü bilmiyordu. Tek düşündüğü ufağıydı.
2 gün sonra
Büyük olanın arkadaşı endişelenmeye başlamıştı. Ne ufaktan ne de büyükten haber vardı. Her yere bakmıştı. Ama onları bulamamıştı. En son ufaklığın evine gitti. Yedek anahtarı alıp eve girdi. İçerde değişik bir koku vardı. Ufaklığın odasına girdi. Girdiğinde donup kalmıştı. Ufaklık ölmüş büyük olanda cansız bedene sıkıca sarılıyordu. Arkadaşı büyüğün yanına gitti. Dürtmeye başladı. Ve konuşmaya başladı.
"Taehyung kardeşim ne zamandır böylesiniz?"
Anlamsızca ona baktı büyük olan
"Bilmiyorum"
Büyüğün arkadaşı ona destek verirmiş gibi sırtını sıvazladı.
"Bak Taehyung Kook böyle kalamaz eğer kalırsa üşür"
Büyük olan ağlamaya başladı.
"Ama ben onu göremem"
"O seni hep görücek"
Arkadaşı büyük olanı ikna etmişti. Sevdiğinin cenazesinde ayakta durmakta zorlanmıştı. Onu koruyamamıştı. O ölmüştü. Büyük olan sevdiğinin evine gitti. Bir masada siyah kaplı bir kitap gördü ve okumaya başladı. Jungkook onu çok sevmişti.

..................
Ağlayanlar var mı?
Ben yazarken ağladım.
Özel bölüm gibi birşey daha olacak.
Yani kısa birşey.
I purple you 💜