Escape

3

Uykumdan bir müzik sesi ile uyandım. Gözlerimi yavaşça araladım.  Yatakta oturur pozisyona gelirken kulaklarıma dolan bu güzel melodiyi anlamlandırmaya çalıştım. Dance Me To The End Of Love şarkısı çalıyordu. Aklımda canlanan anılar yüzümde buruk bir gülümseme oluşturdu. Annem ile babamın yüzleri zihnimde canlandı ve ben boğuluyormuş gibi hissettim.Onlara olan özlemim, ihtiyacım olan sevgi kendini baş göstermişti o noktada.Çektiğim acılar için her şey için ağlamak istedim.  Dolan gözlerime aldırmadan oturduğum yataktan kalkıp mutfağa ilerlemeye başladım. Mutfağa geldiğimde Castiel'in dans ederek bir şeyler hazırladığını gördüm. Dans etmekten kastım müziğe göre hafifçe sallanıyor oluşuydu. Sırtı bana dönük olduğu için geldiğimi görmedi.

"Müzik zevkini beğendim."

Konuşmamla Castiel hafifçe yerinden sıçradı. Omzunun üzerinden bana kısa bir bakış attı.

"Günaydın."

"Sana da."

Kapı pervazına yaslanmayı bırakıp mutfak masasındaki sandalyelerden birine oturdum. Geriye yaslandım ve göğüsümün altında kollarımı çaprazladım. Castiel müziği tamamiyle kapattı. Kahvaltı masasına her şeyi  yerleştirdi ve karşımda ki sandalyeye oturdu. Sofrayı kaplayan sessizlik beni rahatsız etti. Neden şu bir kaç gündür hiç bir şekilde bana zarar vermemişti? Neden iyi davranıyordu?

"Neden bana zarar vermiyorsun?"

Castiel sorumla duraksadı. Afallamıştı. Böyle bir soru beklemediği çok açıktı. Elindeki ekmeği bıraktı ve genzini temizledi.

"Sana dürüst olacağım. Seni babamın yanından alma amacım bir nevi seni kurtarmaktı. Ama daha önemlisi bana yardım etmen için."

Kaşlarımı havaya kaldırdım. Neye yardım edecektim ki? Bu biraz şaşırtıcıydı.

"Ne gibi bir konuda?"

Kaşlarımı yavaşça eski haline getirdim. Castiel'in yüzünde hafif bir tebessüm belirdi. Bu şaşırtıcıydı ve bir o kadar da garip.

"Birilerinden çok önemli bir bilgi almamız lazım. "

"Yani?" sorumla ellerini masanın üzerinde birleştirdi.

"Yanisi sen ve ben liseye gideceğiz. Kardeş olarak" gözlerini kaçırdı. "sen takip edeceğimiz kişinin kardeşini kendine aşık edeceksin ki bilgileri daha kolay alabilelim. Ben de okulda olacağım ki her öğrendiğin bilgiyi kolayca bana yetiştirebilesin."

Sandalyeden kalkacakken duraksadı ve tekrar konuştu.

"Ha bu arada kaçmayı aklından bile geçirme. Kaçarsan çok da iyi şeyler olmaz."

Sandalyeden kalktı ve mutfaktan çıktı. Ben ise düşüncelerimle mutfak masasında yalnız kaldım.

************
Diğer bölümün taslağına da başladım aklımda çok güzel fikirler var hehehhee

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN  :*