„Nie umiem jeść ostrego"

59 10 6
                                    

Życie
Smakuje z tobą inaczej
Wiesz, że ja raczej
Nie lubiłam smakować
Nowych rzeczy
A ty wciąż powtarzasz
I wciąż pokazujesz
Choć ktoś przeciw nam knuje
Choć kłody podkłada los
Ty stajesz wiecznie na wprost 
I śmiejesz im się w twarz
Patrzę na ciebie zdumiona
Ty smakujesz we wszystkim
Co ci życie da
Przeróżne przyprawy
Choćby słonych łez to smak
Choćby ułamek szkła
O którego serce zachaczasz
W złych snach
Ty idziesz wciąż naprzód
Nie czekasz
Nie załamujesz się
Nie narzekasz
Wiesz, że ja nie lubiłam ostrego
Smaku zazdrości i odrzucenia
To nic
Gdy trzymasz mnie za rękę
I czekasz aż przejdzie 
Pożar podniebienia strat
Gdy zakochujesz mnie w każdym dobrym
Po złym momencie
Łączysz przyprawy 
W kapeluszu ukrywane skrzętnie
By oświetlić mi szarość dnia
I podnieść głowę na szczęście
Tato
Nie wiem co będzie
Gdy mi cię zabraknie
Bo gdy o tym myślę serce traci rytm
Zostań mi proszę
Dłużej niż życia chwilę
Jeszcze nie umiem smakować 
W palących przyprawach..

/14.05.2019/ ~to chyba najbardziej prywatny wiersz ze wszystkich, które do tej pory wstawiłam.
! Nie pisany dla czyjejś aprobaty

Zagubiona wśród gwiazd ☑Where stories live. Discover now