-სამაგიეროდ შეგიძლია მე დამაგემოვნო.-მითხრა და მაისური გადაიძრო,ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე,მის მოშიშვლებულ მკერდს თვალს ვერაფრით ვწყვეტდი.
-ისე უყურებ თითქოს აქამდე არ დაგინახავს.
-ჩშშ...-ჩუმად ვთქვი,ხელში ავიტაცე,ფეხზე წამოვიჭერი და კედელს ავაკარი.***
მე და აქსელს საქმე გამოგვიჩნდა.
ვივიენის დატოვება მომიხდა,რაც ძალიან არ მინდოდა.ძლივს მოვშორდი მას და ბუზღუნით დავტოვე სახლი.საინტერესო არაფერი მომხდარა,ამიტომ არ დავიწყებ ამ საქმის განხილვას.ვივიენს დავურეკე.
-*Bae...-საყვარლად გაწელა სიტყვა.
-ვივიენ!ნებისმიერი რიცხვი მითხარი.
-*ჰმმ...ასორმოცი!რატომ მეკითხები?
-სახლში ხარ?
-*შენ გელოდები.-მოწყენით ჩაილაპარაკა.
-მოვდივარ!სახლთან მისულმა,ჩემს უკან,
მომავალი "მინივენის" მძღოლს,
ვანიშნე გაჩერებულიყო.ორი კაცი გადმოვიდა,რომლებსაც მისაღებში შევუძეხი,მათ ლამაზად დააწყვეს ასორმოცი ჭიქა ოთახში,ხელი ჩამომართვეს და წავიდნენ. ვივიენის ოთახში შევედი,
ლოგინზე წამოწოლილიყო და ტელეფონში რაღაცებს თამაშობდა.მას მივუახლოვდი,ლოყაზე ვაკოცე და თბილად ვუთხარი.
-შენთვის სიურპრიზი მაქვს!
-ჰაროლდ!-სიხარულით წამოიძახა,შემომახტა და ტუჩებში მაკოცა,ასე ხელში ატაცებული გამოვიყვანე მისაღებ ოთახში.
-რა გემრიელი სუნია!თითქოს ცხელი შოკოლადით გაავსეს აქაურობა!
-თითქოს არა!შენს განკარგულებაში ასორმოცი ცხელი შოკოლადია.
განყოფილებაში დაგპირდი,რომ ძალიან ბევრს მოგართმევდი.
YOU ARE READING
Wet Cherry (დასრულებული)
Fanfictionჰარი ედვარდ სტაილსს, მაპატიე.გთხოვ,მაპატიე,რომ ასეთი ცუდი ადამიანი ვარ.მაპატიე,რომ ვერ შევძელი შენი თავიდანვე დაფასება.ამბობენ კიდეც, "ადამიანი მაშინ გაფასებს, როცა გკარგავს." არასდროს ვუჯერებდი ამ ფრაზას,მაგრამ ახლა ხომ ეს სიტყვები ამაზრზენად ასახა...
16.Latch
Start from the beginning