Instagram A.I.

Epiloog (ander einde)

"Het is mooi hé?" Dylans staart naar de horizon die oranje gekleurd is. Ik knik. Het is prachtig. De zee is wild terwijl de zon zijn laatste lichtstralen laat zien. Ik kruip tegen Dylan aan. Wat ben ik blij met deze jongen zeg. Hij is mijn reddende engel geweest de afgelopen maanden. Mijn gevoelens waren toen helemaal overhoop door Ashton en al het drama erom heen.

"Waar denk je aan schat?" Dylans bruine ogen staren me aan. Ik haal mijn schouders op.

"Gewoon aan wat er allemaal gebeurt is." Vertel ik de jongen naast me terwijl ik blijf kijken naar de horizon. Ik haat het om het hierover te hebben. Het is gebeurt en er valt niks meer aan te veranderen.

"Ashton is een sukkel om voor Bryana te kiezen maar gelukkig heb ik je nu." Fluistert Dylan terwijl hij een kus op mijn neus drukt. "En ik ga je nooit meer laten gaan." Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

"Dyl vergeet alsjeblieft nooit dat ik van je hou." Jeetje wat klinkt dat cliché maar ik kan het niet laten. Ik moet het hem gewoon zeggen. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht. Een glimlach die me altijd blij maakt in welke situatie dan ook.

"Nou dan wil ik dat jij weet dat ik voor altijd van je zou houden. Dat brengt me gelijk op iets dat ik je al een tijdje wil vragen." Dylan stopt even met praten. Waar heeft hij het over? Dylan staat op stopt zijn hand in zijn broekzak en haalt daar een klein doosje uit. Nee, hij gaat toch niet doen wat ik denk dat hij gaat doen.

Dylan gaat op zijn knieën zitten. Hij maakt het doosje open waar een goud ringetje inzit met een diamantje erop.

"Rose Sprouse maak me alsjeblieft de gelukkigste man op aarde en trouw met me."

Tranen wellen op in mijn ogen van blijdschap. Hevig knik ik met mijn hoofd.

"Ja Dylan O'brien ik wil heel graag met je trouwen."