'𝐄𝐥𝐞𝐧𝐚 𝐁𝐥𝐮𝐨𝐯𝐞'

7.5K 382 334
                                    

Yetimhanenin kapısı aralandı, bir kadın göründü, yanında da küçük bir çocuk. Sonra, görevli elinden tuttuğu minik kızı çekiştire çekiştire müdürenin odasına kadar götürdü, içeriye girdiler.

"Bir çocuk daha mı?" Dedi endişeyle gözlüklerinin ardından bakarak müdüre hanım.

"Maalesef." Dedi görevli. "Onu nereye koymayı düşünüyorsunuz efendim? Neredeyse bütün odalar dolu. Yani... onun odası dışında... Tom'un."

"Mecbur orada kalacak. Fakat eğer olur ki onun da başına tuhaf olaylar gelirse o zaman bir çaresine bakarız. Gerçi artık her odada altı yedi kişi yaşar hâle gelmeye başladı..." Diyerek sıkıntıyla koltuğunda kıpırdandı müdüre kadın.

"Tamam efendim." Dedi görevli.

"Kızın adı neymiş?" Diye sordu müdüre.

"Elena." Diye cevapladı bu sefer görevli. "Elena Bluove."

Müdüre önündeki deftere birkaç not aldı, ardından da kafasını yazdığı yazılardan kaldırarak, "Peki... yaşı kaç?" Dedi. Görevli kadın gözlerini kıstı, kendisine söylenen rakamı hatırlamaya çalıştı ve şöyle dedi; "Dokuz."

Müdürenin eli defterin üzerinde bir süre daha haraket etti. Sonra görevliye doğru bakarak "Ne bekliyorsun?" Dedi. "Çocuğu odasına götür."

"Elbette efendim."

Kadın minikle beraber koridora çıktı. Yürürken hayatından nefret ettiğini düşündü. Bu yetimhanede yalnızca çürüyüp gidecekti. Hep ayak işlerine koşacak, konuşurken sadece belli kalıplar kullanacaktı. Nitekim öyleydi de aslında.

Tom denilen baş belası çocuğun odasının önünde durduklarında, kız bir tür merakla kapıyı inceledi. Hiçbir özelliği yoktu, tek dikkat çeken kısmı aşırı derecede tozlu olmasıydı.

Görevli kapıyı açtı, içeriye girdiler. Tom kafasını ilgisizce davetsiz misafirlere doğru çevirdi. Şüphesiz onunla aynı odada kalacak birini getirmişlerdi. Hiç uslanmıyorlardı...

Emindi; kız bir gün bile geçmeden başka bir odada kalmak için yalvaracaktı. Ona yapacakları için sabırsızlanıyordu.

Görevli Tom'a sert bir ifadeyle, "Eğer bu kızın başına da tuhaf şeyler gelirse dayağı yersin." Dedi. "Odalar tamamen dolu, senin tek başına kalmana göz yumamayız."

Tom kadının yüzüne bakmadı. İçten içe onun 'zavallı bir aptal' olduğunu düşündü ve camdan dışarıyı seyretmeye başladı.

Kapının kapanma sesi geldi. Tom önüne dönmedi. Görevlinin gittiğini biliyordu.

Kızın arkasında dikildiğini hissetti. Umursamadı. Onunla birazdan ilgilenirdi. Hiçbir şüpheye yer bırakmayacağına emin olacak şekilde.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

  Hoş geldiniz.

GİZLİ UYUM -TOM RIDDLE FIC-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin