အတင္း႐ုန္းကန္ေနတဲ့အႏွီလူသားကိုဖမ္းခ်ဳပ္အနမ္း႐ွည္ကိုဖန္တီးလို႔အၿပီးတြင္Jung Kookလႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ဆိုင္ထဲမွေလအလ်င္လိုေျပးထြက္သြားေသာသူ....။
ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့က်ဳပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာခင္ဗ်ား၀န္ခံလိုက္ေတာ့သခင္......။
စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ပဲခင္ဗ်ားရဲ႕အားနည္းခ်က္ကိုက်ဳပ္ေတြ႔သြားၿပီထင္တယ္.....။
_____________သခင္_____________
Jung Kookစားေသာက္ဆိုင္ထဲတြင္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္breakfastထိုင္စားၿပီးမွကား႐ွိရာကိုေရာက္လာေတာ့ေမာင္းသူေနရာတြင္ထိုင္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာသူ.....။
ပါးျပင္ႏုႏုထက္မွာေနရာယူေနတဲ့မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြေၾကာင့္Jung Kookမ်က္ႏွာတြင္မဲ့ျပံဳးတစ္ခုခ်ိတ္ဆြဲလိုက္သည္.....။
ေပ်ာ့ညံလိုက္တာ....။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ငိုေနလို႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲခင္ဗ်ားရယ္....။
အိပ္ေပ်ာ္ေနသူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္းကနမ္းလိုက္လို႔အနည္းငယ္ဖူးေယာင္ခ်င္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီအၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ရင္ဘတ္ထဲစူးခနဲ.....။
အဟက္....။ ေတာ္သင့္ၿပီထင္တယ္Jeon Jung Kook...။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ....။
"Kim Tae Hyung...ထေတာ့...ကားထဲမွာပါအိပ္ေနႏိုင္ေသးတယ္..."
ပြင့္လာတဲ့မ်က္၀န္းေတြကကိုယ္နဲ႔ထိပ္တိုက္ဆံုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့မီး၀င္း၀င္းေတာက္တဲ့အၾကည့္ေတြအျဖစ္ကူးေျပာင္းသြားသည္....။
ႏႈတ္ခမ္းကိုနာနာဖိကိုက္ရင္းက ကားစက္ကိုႏိႈးလိုက္သည္....။
"ဘာစကားမွမေျပာနဲ႔....မၾကားခ်င္ဘူး..."
ကားေမာင္းေနရင္းကေနာက္ၾကၫ့္မွန္မွတစ္ဆင့္ျမင္ေနရတဲ့ကိုယ့္ကိုတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနသည့္ပံုစံေၾကာင့့္Jung Kookဦးေအာင္ေျပာလိုက္သည္.....။
![](https://img.wattpad.com/cover/176700863-288-k669444.jpg)
YOU ARE READING
အမုန်းမြစ်ဖျားခံသော မြတ်နိုးခြင်းလင်္ကာ[Completed]
Fanfictionအမုန်း.... အတ္တ..... မာန......တွေအထပ်ထပ်နဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော် ချစ်မိတဲ့သူကအရှုံးပဲနော်....သခင် Zawgyi အမုန္း.. အတၱ..... မာန.........ေတြအထပ္ထပ္နဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ...
သခင္[8]
Start from the beginning