Stray Kids // Hwang Hyunjin(✔)

38🍂Evli Mi?

"Biz sizi hep birlikteyken hayal ettik Yeon Soo. Lee amcanı da anla."

"Babacığım,ben onu anlıyorum zaten. Ama biz oyuncak değiliz ki. Bizim de hislerimiz var. Siz yıllar öncesinden planladınız diye birbirimizle evlenmek zorunda değiliz ki? Hem ben... Hyunjin'i seviyorum."

Bay Lee içeride sürekli Lee Know ile bana sözü getirmeye kalktı. Rahatsız oldum. Sonucunda da buradayım. Hastane koridoruna babam beni çekti ve konuşmaya çalışıyor. O da tıpkı Bay Lee gibi düşünüyor.

"Yeon Soo... Kızım... Sadece senin iyiliğini düşünüyorum ben. Lee Know her zaman yanımdaydı. Gözümün önünde büyüdü. Şirkette bizi yalnız bırakmadı. Onu tanıyorum, güveniyorum. Aynı zamanda ailesini de. Ama şimdi... Sen bana hiç tanımadığım bir çocuğu sevdiğini söylüyorsun. Ailesi hakkında da arkadaşımı bu hâle getirenlerin,bizi bu duruma düşürenlerin,yıllarca çektiğimiz eziyetin sebebinin aslında onlar olduğunu öğrendim. Benden ne bekliyorsun? Hayatımızı mahvettiniz,senelerimizi heba ettiniz ama sizi çok seviyorum,oğlunuzla kızımı evlendirebilecek kadar... Bunları mı söylemeliyim?"

"Bunu yapan ailesiydi baba. Hyunjin'in alakası bile yoktu ki."

"Var ya da yok. Ben bunu onaylayabileceğimi zannetmiyorum."

"Baba... Ne oldu sana? Bana güvenmiyor musun?"

"Sana tabii ki de güveniyorum."

"Bu şekilde mi?! Kararıma güvenmiyorsum,hislerime güvenmiyorsun!"

"Yeon Soo..."

"Ben... Ben Hyunjin'in yanına gidiyorum."

Aksi takdirde bu konuşmaya daha fazla dayanabileceğimi zannetmiyorum.

Babamın arkamdan seslendiğini duydum ancak dönüp bakmadım ve hızla ilerledim. Hyunjin'in odasının önüne gelerek derin bir nefes alıp verdim. Kendime çeki düzen vermeye çalıştıktan sonra da kapıyı tıklatarak içeri girdim.

Bizimkiler şen şakrak eğleniyordu. Hyunjin'imin de yüzü gülüyordu. Onun yüzündeki gülümsemeyi görünce ben de biraz olsun kendimi rahatlamış gibi hissettim.

Hyunjin beni görür görmez heyecanla;

"Yeon Soo!" diye bağırdı ve bir an önce yanına gitmem için elini havaya kaldırıp bana uzattı.

Uzattığı eli tutarak yanına geldim ve yatağının ucuna oturarak elini dizimin üzerine koydum.

"Eee? Ben gittikten sonra ne yaptınız bakalım?"diye sordum. Herkesten önce Hyunjin cevap verdi.

"Hepsi de saçma sapan konuşuyor Yeon Soo'm. Özledim seni. Beni bir başıma bırakma. Sakın gitme yanımdan."

"Bırakmam. Gitmeyeceğim bir yere."

Belki de hâlâ babamın sözlerinin etkisinde kaldığım için Hyunjin'in cümlesini dahi ciddiyetle onaylamıştım. Kendisi de şüphelendi. Benden önce Hyunjin'in yanına dönen Felix kaşlarını çatarak yüzüme bakarak;

"Sen iyi misin?"diye sordu. Zoraki tebessüm etmeye çalıştım.

"İyiyim iyiyim,merak etmeyin."

Ancak tam da bu esnada yine kapı tıklanmadan içeriye hızla babam ve hemen arkasından nefes nefese kalmış Lee Know girdi.

Lee Know babamın koluna girmişti.

"Yapmayın lütfen. Lütfen..."

Onu engellemeye, zapt etmeye çalışır gibiydi. Korkmadım değil bir an.

Hemen ciddileşerek oturduğum yerden ayağa kalktım. Babamın karşısına geçerek;

"Ne oluyor baba?" diye sordum.