Ve bir baba daima en uzağa bakar. Dalar gider çoğu zaman. Neyi düşündüğünü sorduğumuzda susar. Ya tahmin etmemizi bekler ya da zamanla onu anlamamızı. Hep bir sorumluluğu vardır bizim üzerimizde. Kaç ayrı çocuk, o kadar sayıda omuzlara biriken ağırlık. Bu ağırlık sayesinde bir neşelendiği olur bir hüzünlendiği.
YOU ARE READING
Sonunu Bilmediğim Yol
Short Story*O nasıl? Diye soruyorlar. Öldü galiba diyorum İzin ver geleyim sana... En çok da sana ihtiyacım varken yoksun.
