Melez Prenses

~6~

Medya:

Nefes nefese kalarak uyandığımda bunun sadece bir rüyadan ibaret olduğunu anladım.Sakinleştiğimde, etrafa bakındığımda daha önce hiç olmadığım bi yerde olduğumu anladım.

Kafamı kaldırıp kapıya baktığımda bana endişeyle bakan iki göz gördüm.Yanıma gelip
-"Nasılsın?"
dedi endişeyle.Ben hala ona anlamaz bi şekilde bakarken o bana hala aynı şekilde bakıyordu.
-"Sen kimsin ve benim burda ne işim var?"
diye sordum.
-"Eee şey ben Jimin.Seni ormanda baygın gördüğümde direk buraya getirdim.Yani orda öylece baygın kalmana izin veremezdim."
dediğinde gerçekten samimi bir şekilde dediğini farkettim.Gülümseyip
"-Bende sarah.Tanıştığımıza memnun oldum" dedim ve yattığım yerden d oğruldum.Aklıma gelen şeyle hemen yataktan kalktım ve aceleyle konuşmaya başladım.
"-Benim hemen gitmem lazım" dedim.
Tam kapıdan çıkacaktımki denge mi kaybettim.Düşmeden bir çift kol sardı beni.
-"Hemen kalkma fazla halsizsin.Sana kan verelim.3 gündür yatıyosun" dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı
-"3 günmü" dedim.O sırada pozisyonumuzu düzelttik.
-"Evet 3 gün boyunca uyuyordun.Hem gel kan verirken istersen ne olduğunu anlatîrsın." dediğinde kafa salladim.

~

Bütün olayları baştan sona anllattığımda ağzı açık beni dinliyordu.Benim melez olduğumu biliyormuş.Zaten tanınmicak insanmıyım demek isterdim ama diyemiyorum çünkü insan değilim.

-"Yani şimdi sen onu aramaya gideceksin doğrumu anladım."

-"Hı hı evet onun için ben artık kalkiyim.Her şey için teşekkürler." Dedim ve ayağa kalktım.

-"Olmaz seni ben bırakıcam.Nasıl getirdiysem öyle geri götürücem."

-"Yok hayır teşek-"

Elini kaldırarak susmamı işaret etti.
-"İtiraz istemiyorum"
Dediğinde gülümseyerek kafa salladım.O da gülümsedi ve beraber dışarı doğru adımladık.

~

Evin önüne geldiğimde bizimkilerin burda olduğunu farkettim.Ve fazlasıyla araç olduğunu da...

Jimin'le beraber eve doğru attığımız her adımda içimdeki korku duygusu daha fazla meydana çıkıyodu.Fazlasıyla tepkilerini merak ediyodum.

Kapının yanına vardığımda tam zile basıcaktımki kapının açılmasıyla kafamı direk oraya çevirdim.Yoongi gözlerini kocaman açmış bana bakıyodu.Gözleri benden kayarak yanımdaki Jimin'e kaydı.Kaşlarî büyük bi hızla çatıldı.Gözleri tekrar benimle buluştuğunda direk kollarımdan çekerek kocaman sarıldı.Kollarımı büyük bi hızla bende ona dolarken,kokusunu içime çekiyodum.

Arkadan gelen sesle kocaman  gülümsedim.

-"Yoongi (burnunu çeker)kimo?"

Kapının önüne gelen tae beni görünce oda yoongi ile aynı tepkiyi verdi.Kafasını sağa sola salladı bende o sırada yoonginin kolları arasından ayrılmıştım.

"-Yoongi ben hayal görmüyorum dimi karşımdaki benim kardeşim sarah"
dediğinde gülümsemeden edemedim.

-"Gel buraya koca şapşal"
dediğim gibi üzerime çullandi.
Yerde o üstümde ben altta sarılarak kahkahalar atıyoduk.

-"Sarah.Sen iyisin aman allahım (iman power)." Dedi ve daha sıkı sarıldı.
-"Heyy tae tae biraz daha sıkı sarılırsan diğerlerini görmeden öleceğim.Ve üzerimden kalkarsan sevinirim."

Üstünden kalktı ve gülümseyerek elini uzattı.Aynı şekilde karşılık verdim ve elini tutup ayağa kalktım. Derin bir nefes aldım ve salona doğru ilerlemeye başladım.
Salon kapısının önüne geldiğimde gerçekten evin kalabalık olduğunu anladım.Tekrar derin bir nefes aldım ve boğazımı temizledim.Kocaman adımlarla salona girince herkesin bakışlarına maruz kaldım.Şirince  gülümsedim.Herkes üzerindeki şoku atlatınca başta ailem olmak üzere herkes teker teker sarıldı.Annem ağlıyodu ve bu benim cidden canımı yakıyordu.
Annemin ellerini tutarak
-"Ahh annecim bak şurda sevinmen lazımken sen ağlıyorsun.Hadi azıcık gülümse" dedim ve dudaklarının iki yanını yukarı kaldırdım.O sırada kıkırdamıştı.
-"Hah şöyle"
dedim ve bende gülümsedim.