KARAKTERLER İÇİN İSİM SÖZLÜĞÜ

- İ - (TÜRKÇE)

KIZ

İclal: Büyüklük, kudret, saygı

İdil: Kır hayatını anlatan şiir ya da yazı, içten, saf aşk

İffet: Namusluluk

İkbal: İlk doğan kız çocuklarına verilen ad, işlerin yolunda gitmesi, mutluluk

İkrime: Kerem sahibi

İlayda: Su perisi

İlbike: Beyin hanımı, seçkin ve saygıdeğer kadın

İlcan: Ülkenin sevdiği, canı

İldem: Pişmanlık duyan

İldeniz: Ülkenin denizi

İlham: Esinlenme, Tanrı'nın, peygamberlerin yüreğine doldurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler

İlkay: Ayın ilk hali

İlkcan: İlk doğan çocuk

İlke: Temel düşünce, prensip

İlkgün: Birinci gün

İlkin: Önce, öncelikle

İlknur: Ayın ilk hali, ilk ışığı

İlkyaz: Yaz başı, ilkbahar

İlsu: Ülkenin suyu, bereketi

İlter: Yurdunu seven, koruyan

İmge: Hayal, düş

İmran: Evine bağlı

İnci: İstiridyelerin içinde çıkan parlak değerli bir taş

İncigül: İnci gibi güzel gül anlamında

İncilay: İnci gibi parlak ay

İncinur: İnci gibi ışık, parlaklık

İnciser: İnciler seren

İpar: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çeşit dikenli otun güzel kokulu sarımtrak çiçek, bu çiçeğin kokusu, misk amber

İpek: Kozdan elde edilen, kumaş dokumaya yarayan parlak ip, ince tel

İrem: Cennet bahçesi

İris: Mitolojide tanrıların elçisi ve gökkuşağının simgesi, gözün bir bölümü

İrmegan: Terbiye eden, mutluluk

İsmet: Masumluk, günahsız

İsmihan: Hükümdar ismi

İsminaz: Çok nazlı

İşcan: Çalışkan kimse

İyem: Güzellik, sabah çiçeklerin üzerinde görülen damlacık, çiy

İzel: İyi, güzel, el izi

İzem: Büyüklük, ululuk

İzgi: İyi, güzel, adaletli

ERKEK

İbrahim: İnananların babası, peygamber

İdris: Hoş kolu kiraz türü, bilimde ileri düzeyde olma, peygamber

İğdemir: Araba okunun demiri, dülgerlerin ve heykelcilerin ağaç yontma aracı

İhsan: İyilik, bağış

İkbal: Şans, talih, mutluluk, işlerin yolunda gitmesi

İlbars: Ülkenin parsı, 16. yy'da Harizm ya da Özbek Hanlığı Devleti'ni kuran kişi

İlbay: Bir ilin ya da obanın babası

İlber: Uygur ve karluklarda hükümdara bağlı yüksek devlet memuru, idareci 

İlbey: Vali

İlbilge: Ülkenin bilgesi

İlcan: Ülkede en sevilen

İldeniz: Ülkenin denizi

İldiz: Yıldız

İlgar: Çabuk, hızlı

İlgi: İlişki, yakınlık

İlgün: Bütün ülke, halk, el gün

İlham: Esinlenme

İlhami: İçe doğma

İlhan: Ülkenin yöneticisi, moğol devlet başkanlarına verilen unvan

İlkan: İran'da ilhanlılardan sonra kendi adıyla bir devlet kuran türk

İlkay: Yeni ay, ayın ilk hali

İlkcan: İlk doğan erkek çocuk

İlke: Ana düşünce, prensip

İlker: İlk doğan erkek çocuk

İlkgün: Birinci gün

İlkut: Kutlu, uğutlu ülke

İlkutlu: Uğurlu ülke

İltan: Ülkenin ışığı

İltay: Ülkenin çocuğu

İlter: Yurdunu seven ve koruyan

İlteriş: Ülkeyi derleyip toplayan

İltüzer: Ülkeyi düzene sokan

İlyas: Yağmurlara hükmeden paygamber

İmdat: Yardım eden, son olması istenen çocuğa verilen isim

İmran: Evine bağlı

İmre: Dost, arkadaş

İnal: Güvenilir, inanılır arkadaş

İnan: İnanış, bir kimsenin veya bir şeyin doğruluğuna inanma, güvenme duygusu

İnanç: Bir düşünceye bağlılık

İnanır: Bir şeye güvenen, bağlanan

İncebey: İnce yapılı, soylu kişi

İren: Kendini Tanrıya adamış kimse

İrfan: Bilme, anlama, bilim, bilgi

İrtek: Erken doğmuş

İsa: Tanrının yargılaması, dört büyük peygamberden biri, Hristiyanlığın kurucusu

İshak: Bilgin olarak tanınan bir peygamber

İskender: Yunanistan, iran, anadolu, suriye ve hindistan'ı fethetmiş makedon kumandanı

İslam: İslam dininden olan, müslüman

İsmail: İbrahim peygamberin oğlu, kutsal kitaplarda adı geçen peygamber

İsmet: Masum, temiz, günahsız

İstemihan: Göktürk devleti'nin kurucusu bumin kağan'ın kardeşi, göktürk devleti'ni güçlendiren türk hakanı

İşcan: Çalışkan kimse

İzgütay: İyi çocuk

İzzet: Değer, kıymet, kudret, saygı