Chapter 2

9.1K 463 290
                                    

Jodi Choi's POV

"Remember when we ate ice cream under the moonlight?" Xander Lim reminisced and laughed.

Punyeta?

"Yeah, right! Omg, that was so corny."

Kahit yung mga sinasabi ninyo ngayon, corny.

"I know! And oh, wait, remember when we went to the amusement park and we rode the roller coaster? You shouted so loud that I thought my eardrums would break!" He said and laughed, clutching on his tummy.

"Shut up! What about you? You vomitted for like, three times! Such a loser!"

"Who's the loser, huh? You can't even beat me in basketball!"

"Height difference, duh! I'm telling you, when I get taller, I'll beat you."

"And when will be that time?" He asked with a teasing look.

"Ugh, I hate you!"

He looked at me slightly at saka binalik ang tingin niya kay Angela. "I love you too." He said and laughed loudly.

"Uhm, excuse me?" I interrupted them, Angela and Xander, I mean.

They both stopped bickering and looked at me. I just shrugged my shoulders.

If they're not awkward in this situation, then I am.

As I and Angela got here in the office, Xander started to bring up some cracky memories for, I think, to cheer up Angela. It did work but we're here for work. We're here to solve her brother's case. Kailangan naming matapos 'to.

"Sorry." Angela smiled while Xander smirked. Why is he even smirking? Akala niya ba gumagwapo siya tuwing nags-smirk siya? Well, no. Not even a single bit. Gano'n naman parin ang mukha niya. Plain, simple, and ugly.

"Tapos ka na bang titigan ang mukha ko, Ms. Choi?"

I rolled my eyes and crossed my arms. "Arguing with you, Mr. Lim, is not worth my time. Now, give us the files so we can start solving this case now."

He shook his head while smiling and gave me the files. I immediately grabbed it and pulled Angela out of the office.

We went into our office room and sat on our swivel chairs. She scanned the files and gloomily said, "This case is serious."

I nodded and flicked my ballpen. Oo, mahirap 'tong kasong ito dahil walang matibay na ebidensya. Akalain mo, isang silver bracelet lang? Kung sino man ang may pakana nito, I can tell that he is really sly. "The killer is wise."

I scanned the folder at hindi na ako magtataka kung ang main suspects sa kasong 'to ay ang mga kamyembro niya. Hindi naman imposible yun, diba? At isa pa, sila ang nakasama ng biktima sa dorm sa oras ng pagpatay. "The members of his band who live in the same dorm as his will be the main suspects. Kim Namjoon or also known as 'Rapmon', Min Yoongi or also known as 'Suga', Kim Seokjin or also known as 'Jin' , Kim Taehyung or also known as 'V', Jung Hoseok or also known as 'J-Hope' and Park Jimin."

Sinara ko ang folder at nakita kong umiiyak nanaman siya. Napabuntong-hininga nalang ako at inabutan siya ng tissue. I gently tapped her back and held her hand. "We should know who the killer is. We should know who killed your brother, Angela. We should know who killed Jeon Jungkook."

"Thank you, Jodi," She wiped her cheeks and laughed awkwardly. "Umiiyak nanaman ako. Ano ba 'yan." She stood up and showed up a smile, although I know it's fake. "Tara sa cafeteria? Nagugutom na ako eh."

I stared at her blankly at tumango nalang. "Okay. Mauna ka na. I'll just go to the comfort room first." She nodded and made her way out.

I don't get it. Why do people like to smile and pretend they're tough and strong when they're really not? Sarili lang nila ang niloloko nila.

"Jodi Choi." Napatingin ako sa taong nakasandal sa pintuan at nakangiti pa ng parang baliw.

"What do you want?" Iritang tanong ko sa kanya.

"Let's talk."

-
Angela Jeon's POV

I was on my way to the cafeteria nang makita ko ang isa pang kamyembro ni Jungkook, si Suga.

Seryoso ang aura niya at nakapoker-face lang siya. I went near him and tapped his shoulder. "Yoongi?"

Naramdaman kong nanginig siya at tiningnan niya ako ng gulat. "A-Angela noona."

Kumunot ang noo ko. "Why are you stuttering? Are you okay? Bakit parang nakakita ka ng multo?"

Magsasalita na sana siya nang biglang dumating si Jodi. "Oh, Angela, akala ko nauna ka na?"

"I was just talking to Suga, Jungkook's friend." Tiningnan ko si Yoongi at parang gulat parin siya. What's happening to him?

"Yoongi, okay ka lang?" Napansin kong medyo kumalma na siya at naging seryoso ulit siya. "Yes, noona."

"What brings you here?"

He shook his head at balik poker-face na ulit siya. "Wala po. Sige, mauna na ako, noona." Then he faced Jodi, "Bye, detective." Nagbow siya at tumingin siya ulit sa akin. "Mag-iingat ho kayo."

He turned his back, placed his hands inside his pocket and walked away.

"He's suspicious." Biglang sabi ni Jodi. Napatingin ako sa kanya at kumunot ang noo ko. "How can you say that?"

She puffed her bangs and looked at me. "Isn't he the one who found Jungkook dead on his bed?"

I suddenly became silent when she said that. Oo nga, 'no? "And to think na nauutal pa siya at nanginginig nung kinakausap niya tayo. Wala naman tayong ginawa sa kanya, pero bakit parang takot na takot siyang makita tayo? Is he, perhaps, avoiding us? At ano naman ang pinunta niya dito? Bakit siya nandito?"

Napaisip naman ako sa sinabi ni Jodi. Paano nga kung may kinalaman siya? Wag naman sana.

-
Someone's POV

"Makakuha nga ng picture ni Jungkook," Sabi niya at saka agad-agad na kumuha ng picture sa pader.

"Aba. Para saan naman iyan?"

Ngumiti siya ng sarkastiko, "Paki mo ba." Sagot niya at saka tinusok ang litrato ni Jungkook na nakadikit sa manika niya. Paulit-ulit niya itong tinusok hanggang sa nasira na.

Naparolyo nalang ako ng mga mata at umupo na. "So, kamusta ang binigay kong dugo sayo? Nagustuhan mo ba yung dugo ni Jungkook?"

Tinitigan niya ako ng mga limang segundo bago siya nagsalita. "Paki ko ba sa dugo niya? Hindi ang dugo ng Jungkook na 'yan ang kailangan ko.. kundi ang dugo niya. Oh ikaw? Tuwang-tuwa ka ata?"

Natawa nalang ako at tiningnan ko ang mga litrato niyang nakadikit sa pader at ding-ding. "Oo naman. Sino ba naman ang hindi matutuwa?"

Napailing nalang siya at natawa na rin. "Grabe 'no, 'di ko aakalain na tutulungan niya rin pala tayong patayin si Jungkook."

"Bakit naman hindi? Maraming may galit sa kanya. Hindi lahat ng tao, gusto siya. Masyado rin kasi siyang pabida eh. Ayan tuloy napala niya."

Mahina siyang natawa at saka ako tiningnan. "Grabe lang, 'di lang naman ba nila napansin o kahit ni Jungkook man lang na may galit pala sa kanya ang isa sa mga kamyembro niya?"

Napangiti nalang ako. "Tanga yung tao eh. Nagmana sa ate at mga magulang niya."

Sinindihan ko ang sigarilyo ko at sa pinatong ang mga paa ko sa lamesa. "May naisip ako. Kung paglaruan kaya natin ang kapatid ni Jungkook?"

Ngumiti siya ng malapad at lumapit sa'kin. "Anong gagawin mo?"

Kumuha ako ng isang maliit na papel at sumulat ng " 지금 위험해"

Kinunutan niya ako ng noo. "Diba nasa lyrics 'yan ng kanta nila? Yung 'Danger'?"

Natawa ako at tumango. "Wow. Fan ka nga talaga ng grupo. Oo, isa 'yan sa lyrics nila. Ipapadala ko 'to sa bahay nila Angela Jeon."

Ngumisi ako at tiningnan ang papel. "You're in danger, Angela Jeon."

-
question of the day:
bakit sa tingin niyo nanginginig at nauutal si yoongi habang kausap ang mga detective?

Who Killed Jeon Jungkook?Where stories live. Discover now