My Innocent Stepbrother | Taekook ✓

eight

chapter

eight ♡🖤♡

taehyung
Pomimo tego jak Kookie hyung mnie miło traktuje, wciąż jestem podburzony sytuacją pocałunku. Nie umiałem stwierdzić czy tego żałuję, wiem, że pocałunek to coś dużego i zwykle znaczy, że ktoś się... lubi.

Czy hyung mnie lubi? Patrzyłem na niego siedząc przy blacie w przestronnej, ładnie urządzonej kuchni. Mieszał od kilku minut herbatę, wyglądając na bardzo zamyślonego. Gdy widziałem go w dziennym świetle, jedyne o czym mogłem myśleć to jego usta na moich. Zarumieniłem się mocno. To było.. przyjemne.

„Nie jesz już?", przeszył mnie jego głos. Skąd wiedział, że nie jem, nawet na mnie nie patrzył!
Złapałem za widelec i dokończyłem jajecznicę przygotowaną przez moją mamę. Nie było to moje wymarzone śniadanie. Chciałbym zjeść coś słodkiego, jak naleśniki czy kanapkę z dżemem truskawkowym. Albo może mleko bananowe... albo..

„Taehyungie, zbieramy się już do domu.", z zamyślenia wyrwał mnie głos mojej mamy, który szczerze mówiąc, mnie nie ucieszył. Chciałem zostać z hyungiem, budził we mnie jakąś ciekawość. Chociaż mama mówiła mi, ze niegrzecznie być ciekawskim, a ja przecież nie byłem niegrzeczny.

Wstałem z wysokiego krzesła i poszedłem do przedpokoju, zaczynajac się ubierać. Chociaż na dworze panowała już wiosna, wciąż rozsądnie było mieć coś na rękach.
Nie mogłem się doczekać lata. To jedyna pora roku w którą można jeść tyle lodów ile się chce.

Kiedy już byłem ubrany, rozejrzałem się w poszukiwaniu hyung'a. Chciałem się z nim pożegnać, chociaż pewnie za niedługo spotkamy się znowu.

jungkook
Wczoraj całą noc przytulałem się z Taehyungiem. Jestem kurwa idiotą. Przecież zupełnie do siebie nie pasujemy, mój styl życia nie pozwala na posiadanie chłopaka, zwłaszcza tak uroczego i niewinnego. Nie chciałbym go zniszczyć, a jednak pożądam go tak bardzo, aż po same koniuszki palców.

Noc mi się bardzo dłużyła, ponieważ pomimo, że miałem czyste intencje, moje myśli wciąż wracały do uczucia na sobie pośladków Taehyung'a, który przytulał się do mnie tak mocno, jakby specjalnie. Gdyby tylko wiedział jak na mnie to działa.

Dlatego teraz prawie leżałem na kuchennym blacie, potrzebując jeszcze kilku godzin snu.

„Kookie hyung!", usłyszałem głos Taehyung'a z przedpokoju.

Odstawiłem kawę i podszedłem do niego wolnym krokiem, ale chłopak w jednej chwili rzucił się na mnie, obejmując mnie mocno.

„Będę tęsknić.", zachichotał cicho. Mówił to naprawdę czy tylko żartował? Nawet jeśli to był tylko żart, cieszyłem się jego uściskiem.

Po chwili dołączyła do nas pani Kim i Taehyung zniknął razem z nią za drzwiami.
Poczułem nagłą pustkę. Ale szybko odgoniłem od siebie tę myśl.

Wracając do kuchni, zauważyłem wiadomość od mojego znajomego.

jimin hyung
> idziemy dzisiaj z yoongim się upić, będziemy po ciebie o 20

Bawiła mnie zawsze bezpośredniość z jaką Jimin ustalał spotkania.

ja
> rozumiem, że nie mam nic do gadania?

jimin hyung
> oczywiście, że masz, możesz wybrać nam alkohol 😉

Może właśnie potrzebowałem gdzieś dzisiaj wyjść. Przynajmniej nie będę łaził bez sensu po domu i rozmyślał nad pięknym brązowookim chłopcem.

Większość dnia spędziłem na oglądaniu głupich filmików w internecie. Ponieważ zaczynały się wakacje, nie miałem zbyt wielu zajęć. Nie żebym się w roku szkolnym uczył, bez przesady, mam lepsze rzeczy do roboty. Studia to przecież czas imprez i nawiązywania znajomości.

Gdy wybiła godzina dwudziesta, byłem gotowy do wyjścia. Przejrzałem się jeszcze raz w lustrze, wyglądałem na prawdę dobrze. Włosy zaczesałem lekko na bok i ubrałem kurtkę skórzaną na biały t-shirt. Zwykle nie starałem się wyglądać dobrze na spotkaniach ze znajomymi, bo i tak cieszyłem się ogromnym zainteresowaniem ze strony dziewczyn i chłopców.

Usłyszałem dzwonek do drzwi i poszedłem się przywitać z Jiminem i Yoongim. Już otwierając im drzwi dało się zauważyć, że przed wyjściem wypili kilka shotów.

„Piliście beze mnie?", oburzyłem się.

„Ja nic nie piłem, to Yoongi działa na mnie jak alkohol.", wyszczerzył zęby Jimin, obejmując ręką chłopaka.

Yoongi natychmiast strzepnął jego rękę, posyłając mu groźne spojrzenie.

Zaśmiałem się cicho widząc zachowanie przyjaciół i pospieszyłem ich do wyjścia.

• • •

Dochodziła północ, przez dudniącą głośno muzykę i alkohol w moich żyłach, kręciło mi się w głowie.
Jimin postanowił nas zabrać na imprezę w wielkim apartamencie, nie miałem pojęcia skąd miał on takie znajomości, ale podobało mi się to.

„Jimin złaź z tego stołu!", krzyknąłem do chłopaka, którego trochę poniosło i właśnie twerkował w dziwny sposób na stole do bilarda.

„So we bout to get lit of this soooju!", Jimin nieudolnie śpiewał piosenkę, nie słuchając moich poleceń.

Spojrzałem w lewo, gdzie na kanapie spał Yoongi i westchnąłem, wiedząc, że sam muszę ogarnąć przyjaciela.

Zacząłem przeciskać się między ludźmi w stronę stołu, kiedy nagle wpadłem na jakąś dziewczynę.

„Przepraszam.", wydukałem szybko, kiedy dziewczyna odwróciła się w moją stronę. Nie była brzydka. Miała duże oczy i farbowane na blond włosy.

„Nie ma sprawy. Napijesz się ze mną drinka?", zapytała dziewczyna, rzucając mi przelotny uśmieszek.

„Umm, okej.", zgodziłem się, głównie z uprzejmości.

Ruszyłem za dziewczyną, która podeszła do lady i nadała nam wódki do czerwonych kubeczków. Stukneliśmy się i wypiliśmy ich zawartość, po czym dziewczyna zaczęła gadać o rzeczach, które naprawdę mnie nie interesowały.

Zacząłem się rozglądać po pokoju zastanawiając się, jak się od niej wykręcić, kiedy nagle przyszpiliła mnie do najbliższej ściany.

Ponieważ byłem pijany, mój umysł nie działał tak jak powinien i nie zdążyłem jej odepchnąć zanim jej usta wyładowały na moich. Czy ona właśnie mnie pocałowała?

Ostatnie co pamiętam z tej nocy to dźwięk robienia zdjęcia.

Cholera.

♡♡♡
Kocham wasze zdziwienie na mój powrót po dwóch latach haha
Kolejny rozdział jutro~
Ily xx